ცხონების საქმეში სიმდაბლე ისევე აუცილებელია, როგორც ნათლობა. და რაც უფალმა თქვა სიმდაბლის შესახებ, იგივეს ამბობს ნათლობის მიმართაც: "ამენ, ამენ გეტყვი შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშუეს წყლისაგან და სულისა, ვერ ხელეწიფების შესლვად სასუფე...
იხილეთ სრულად
ცხონების საქმეში სიმდაბლე ისევე აუცილებელია, როგორც ნათლობა. და რაც უფალმა თქვა სიმდაბლის შესახებ, იგივეს ამბობს ნათლობის მიმართაც: "ამენ, ამენ გეტყვი შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშუეს წყლისაგან და სულისა, ვერ ხელეწიფების შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა" (ინ. 3,5)
896. რას ეტყოდით ისეთ ადამიანს, რომელიც მიიჩნევს, რომ ზეციური სასუფეველის დამკვიდრებისთვის აუცილებელია დიდი და გამოსაჩენი საქმეების აღსრულება?
იხილეთ სრულად
ღრმად შემცდარა, ვინც ფიქრობს, რომ ზეცისათვის დიდი და გამოსაჩენი საქმეებია აუცილებელი. მთავარია ყოველივეს კეთება ქრისტეს მცნებების მიხედვით. მაშინაც კი, როდესაც ვინმეს თხოვნით წინდას გაუკემსავ, ეს ღვთის სასურველი საქმე იქნება. თითოეული ნაბიჯი, სიტყვა, მოძრაობა, მზერაც კი შესაძლებელია ღვთის ნების აღსრულების საშუალებად აქციო.
თუ მეფე მოისურვებს მტრის ქალაქის აღებას, უპირველეს ყოვლისა, წყლისა და საკვები მარაგის მიწოდებას შუწყვეტს მას და ამგვარად, შიმშილით დაღუპული მტერი ნებდება მას. ასე ემართებათ ხორციელ ვნებებსაც; თუ ადამიანი იცხოვრებს მარხვასა და შიმშილში, მაშინ მტრებიც მის სულს ძალაგამოცლილი დაანებებენ თავს
იხილეთ სრულად
ჩვენთან, ათონის მთაზე, წმ. პანტელეიმონის მონასტრის ერთი მორჩილი განუწყვეტლივ ევედრებოდა ღმერთს ცოდვათა მიტევებას. და, აი, ერთხელ ამგვარმა ფიქრებმა შეიპყრო იგი: „მე იქნებ ვცხონდე კიდე, თუკი მარადჟამს გულმოდგინედ შევევედრები უფალს ცოდვათა მოტევებას. მაგრამ, აი, სასუფეველში ჩემი მშობლები რომ ვერ ვიხილო, უზომო მწუხარება შემიპყრობს. როგორი სამოთხე იქნება ის ჩემთვის, თუკი იქ ვიდარდებ მშობლების გამო, რომლებიც იქნებ ჯოჯოხეთში არიან?“... ამგვარად ფიქრობდა...
განმართლება იმას ნიშნავს, რომ კაცს თავისი ცოდვა, როგორც თანაშობილი ანუ მასზე ადამისგან გადმოსული, ისე საკუთრივ მის მიერ აღსრულებული, არ მიეთვალა, ანუ არ შეერაცხა; ე.ი. როცა იგი ღმრთის წინაშე უბრალო შიქნა და არცერთ პასუხისმგებლობას არ დაექვემდებარა, ერთი სიტყვით როდესაც სცხონდა.
547. გააჩნია თუ არა ადამიანს საკუთარ თავში ისეთი რამ, რითაც მას შეეძლებოდა თავისთავად რომ ცხონებულიყო?
იხილეთ სრულად
არც ერთ ადამიანს არა აქვს თავის არსებაში ისეთი რამ – კურთხეული და განათლებული, რითაც მას შეეძლებოდა თავისთავად ცხონებულიყო. ეს უკლებლივ ყველას შეეხება – კეთილმსახურ ქრისტიანსაც და უკეთურ ცოდვილსაც. რამეთუ თვით ღმერთი იტყვის: „შევიწყალო, რომელი–იგი შევიწყალო, და შევიწყნარო, რომელი–იგი შევიწყნარო“ (რომ. 9.15; გამოს. 33.19) ამრიგადო, დასძენს პავლე მოციქული, იმას კი არ შეიწყნარებს და აცხოვნებს უფალი ღმერთი, ვისაც თვითონ სურს, რომ შეწყნარებულ იქნას ღმ...
444. როგორ უნდა გავიგოთ მაცხოვრის სიტყვები: „სასუფეველი ცათა იიძულების; და რომელნი იიძულებდნენ, მათ მიიტაცონ იგი“ (მათ. 11, 12)?
იხილეთ სრულად
ის, ვიცნ უფლის მსახურებას შეუდგება, უპირველეს ყოვლისა, საკუთარი გულის ნებისდა საწინააღმდეგოდ უნდა აიძულებდეს თავს სიკეთის ქმნას და მუდამ შეურყველი რწმენით მოელოდეს წყალობას ღვთისას. მან უნდა აიძულოს თავს სიყვარული, თუკი არ გააჩნია იგი, აიძულოს თავს სიმშვიდე, თუკი არა აქვს იგი, აიძულოს თავს, რომ იყოს მოწყალე და გააჩნდეს შემწყნარებელი გული; აიძულოს თავს შეურაცხყოფის დათმენა და სულგრძელება, როდესაც ამდაბლებენ და შეურაცხყოფენ; უნდა აიძულოს თავს ლოცვა...
427. შეიძლება თუ არა სულის ცხონება მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლების მორჩილების გარეშე?
იხილეთ სრულად
როგორც შეუძლებელია გემის გარეშე ზღვის გადაცურვა და მყუდრო ნავსადგურს მიღწევა, ასევე, შეუძლებელია მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლების მორჩილების გარეშე სულიერი ცხონების მიღწევა. დედასავით შეიყვარე იგი, დაემორჩილე მას და გეშინოდეს ღმერთის სიტყვის განმარტებისა შენებურად. ეკლესიას მიცემული აქვს გასაღები შემეცნებისა და იგია ერთადერთი უცდომელი. გახსოვდეს: "ვისთვისაც ეკლესია დედა არ არის, მისთვის არც ღმერთია მამა"
