ურწმუნონი ანდა არაეკლესიურნი ხშირად გამოთქვამენ საყვედურს იმის გამო, რომ მორწმუნეთა და სასულიერო პირთა შორის არიან ცუდი წარსულის მქონე პირები. დიახ, ასეთები მართლაც არიან და ამან არ უნდა დაგვაბრკოლოს. ეკლესია ხომ სულის მკურნალია. იგია ის წმიდა სავანე, სადაც ხელს არ კრავენ გზასაცდენილთ. ეკლესიის ვალი და მიზანი სწორედ ისაა, რომ სულიერი დახმარება აღმოუჩინოს შეცდომილთ, შეიწყნაროს და სწორ გზაზე დააყენოს ისინი.

link

უღმერთოთა ნაწილი სიცოცხლის აზრს მხოლოდ ამქვეყნიური კეთილდღეობის სხვისთვის შექმნაში ხედავს; სხვანი - შვილების ყოლაში, რადგან მომავალს ანიჭებენ დიდ მნიშვნელობას, მაგრამ მათ არა აქვთ პასუხი თუნდაც ისეთ მარტივ კითხვებზე, როგორიცაა მაგ: რა აზრი აქვს გამრავლებისათვის ზრუნვას, თუ შთამომავლობა შენთან ერთად არარაობად უნდა იქცეს? მით უმეტეს, რა აზრი აქვს პროგრესს, კაცობრიობისათვის ზრუნვას, თუ ჩვენი მონაპოვარი მოხმარდება მათ, ვინც ხვალ აღარ იარსებებს?

link

ვინც ღვთისადმი რწმენას კარგავს, სანაცვლოდ უგუნურებას მოიმკის. უგუნურია ადამიანი, ვინც თავის თავს ქრისტიანად მიიჩნევს და ამ დროს უფლისა და სიცოცხლის უკვდავების მტკიცებულებას სხვადასხვა რელიგიასა და ფილოსოფიაში ეძიებს. ვინც ოქრო მდიდართან ვერ პოვა, როგორ პოვებს მას არაფრის მქონესთან. სიცოცხლის მარადიულობის ფაქტები, მტკიცებულებანი, ნიშნები, სულიერი სამყაროს რეალური მოვლენები არამარტო ქრისტიანული რწმენის საფუძველია, იგი აღაშენებს კედლებს, გუმბათს, მშ...

link

მეცნიერებას ასევე არ შუძლია გადალახოს ის ზღვარი, რომელიც ღვთისაგან არის გადებული მცენარეებსა და ცხოველებს შორის. ღმერთმა თითოეულ სახეობას დაუდგინა თავისი ჯიში და ამიტომაცაა, რომ არასოდეს არ მომხდარა, ხორბალი დაგვეთესოს და მუხა ამოსულიყო, ან ძროხას გოჭი მოეგოს ხბოს მაგიერ. სამყაროში მინიშნებაც კი არ არის იმაზე, რომ ერთუჯრედიანი არსება მრავალუჯრედიანად გარდაქმნილიყო. ათეისტი მეცნიერები კი დღესაც თავგამოდებით იცავენ აზრს იმის შესახებ, რომ ადამიანი ე...

link

ათეისტებს არ სწამთ მარადიული სიცოცხლის და ამით ისინი ჰგვანან იმ ტყუპ ჩანასახს, რომელიც დედის მუცელში იმყოფება. ერთი ეუბნება მეორეს:- მალე დავიბადებით და დაიწყება ახალი ცხოვრება. მეორე კი ეუბნება:- ძმაო, რას ამბობ! როგორც კი ამ ადგილს მოვშორდებით, მოვკვდებით, ჩვენ გადაგვიჭრიან საარსებო წყაროს. არაფერი არ არსებობს ამ სამყაროს გარდა, სადაც ახლა ვიმყოფებით, რადგან აქედან გასული უნახავთ, უკან დაბრუნებული კი არა. დაახლოებით ასეთი დიალოგის დონეზეა ათეის...

link

ეკლესიის გარეშე მდგომთ, მათ, ვისაც ქრისტიანობა მხოლოდ თეორიულად ესმით, მაცხოვარი ზოგჯერ მორალისტად მიაჩნიათ, ადარებენ მას დიად ადამიანებს: ბუდას, მუჰამედს, ფილოსოფოსებს და ა. შ. ნაწილი კი საერთოდ უარყოფს იესოს მოძღვრებას და იმის დამტკიცებასაც ცდილობს, ქრისტე, როგორც პიროვნება, არ არსებობდაო.იესო ქრისტე და მისი მოძღვრება არ საჭიროებს ვინმეს დაცვას; მსოფლიოს თითქმის 1000 ენასა და დიალექტზე თარგმნილი სახარება თვითაა საუკეთესო მოწმობა და ღაღადება ნათ...

link

მაცთურნი, საღმრთო სჯულის წინააღმდეგნი, წვალების და შფოთისა აღმაყენებელნი ყოველთვის იყვნენ და ყოველთვის იქმნებიან ქვვეყანაზედ. მაცხოვარმან ბრძანა, რომ მაცთურნი, სჯულის წინააღმდეგნი, უნებლივად გაჩნდებიან და საჭიროც იქნება მათი მოსვლა და წინააღმდეგობა, მისთვის, რათა რჩეულნიცა მორწმუნენი ცხადად გამოჩნდნენ და გამოეყონ ურწმუნოთა. კაცის სარწმუნოებას და ერთგულებას თუ მომჭიდავე და მტერი არა ჰყავს, რით უნდა გამოჩნდეს იგი და გაილესოს? სწორედ ამ მიზეზისათვის...

link

ძნელია დავა ურწმუნო ადამიანთან, ძნელია ელაპარაკო შეშლილს, დაარწმუნო გაბოროტებული, რადგან ვერაფერს შეასმენ. მის დარწმუნებას უფრო საქმით შეძლებ. ვინც გედავება, მას სიკეთე მიაგე და ამით სძლევ. ურწმუნოება, შეშლილობა და გაბოროტება უმეცრების შედეგია. კეთილი საქმე ყოველივე ამას ლაგამს ამოსდებს. თუ ურწმუნოს მისთვის ჩვეული აგრესიით დაუპირისპირდები, მის აღვირახსნილობას უფრო მეტად შეუწყობ ხელს. ურწმუნოს უფრო უბნელდება გონება, რაც უფრო ხმამაღლა მიმართავ. თუ ...

link

ურწმუნო ადამიანი როდესაც სიკეთეს აკეთებს, ფიქრობს, რომ მხოლოდ იგია მადლიერების ღირსი და მას ეკუთვნის სათანადო დაფასება. იგი ვერ აცნობიერებს, რომ ასეთი ქველმოქმედება პირადად მისთვის ახალი დიდი ცოდვის მიზეზი ხდება, რადგან ქება ამპარტავნებას უძლიერებს და მის სულს კიდევ უფრო აზიანებს.ხოლო, როდესაც მორწმუნე აღასრულებს სიკეთეს, ამას უფლის სახელით იქმს და ამასთან, მადლობს შემოქმედს, რომ საშუალება მისცა სხვისთვის სიხარულის მინიჭებისა; ხარობს გაცემით, თუმ...

link

ყოფნა-არყოფნის მარადიული კითხვა აღელვებდა ადამიანებს საუკუნეთა წინაც, აღელვებს დღესაც და ასევე იქნება, ალბათ, მომავალშიც. ურწმუნონი ფიქრობენ, თითქოს ჩვენი არსებობა შემთხვევითობაზეა დამოკიდებული, რითაც ისინი აზრს უკარგავენ მიწიერ ყოფას და უსულო, უღვთო და უგულო ცხოვრებისათვის წირავენ ადამიანებს.ჩვენთვის, მართლმადიდებელ ქრისტიანთათვის კი, სიცოცხლე არის წყალობა უფლისა. იგია ყოვლისმიმტევებელი და ყოვლისმომცველი სიყვარულის გამოვლინება და ამასთან ღვთისად...

link