განსაცდელები - ციტატები, გამონათქვამები

მოწეული განსაცდელის ჟამს სიფხიზლეს, ლოცვასა და მოთმინებას გულისთვის მოაქვს უვნებელი და სასარგებლო შემუსვრილება, მხოლოდ სიჭარბით თუ არ დავარღვევთ მათ თანაზომიერებას. ვინც მათში მოთმინებას გამოიჩენს, დანარჩენშიც შეწევნას მიიღებს; ხო... იხილეთ სრულად

მოთმინებით გადაიტანეთ ყველა ის განსაცდელი – ჭირნი და მწუხარებანი, რომელნიც კი ამქვეყნიურ ცხოვრებაში შეგემთხვევათ და მადლი შესწირეთ მათ გამო უფალს უდიდესი სიმდაბლით, რათა ჭეშმარიტი სიხარული იგემოთ თქვენი შრომისათვის.

მოაცილე ქვეყანას განსაცდელები და აღარავინ იქნება წმიდა, რამეთუ რომელიც გაურბის განსაცდელს, სულთა მარგებელს, იგი გაურბის საუკუნო ცხოვრებას. ვინ მიანიჭა წმ. მოწამეებს გვირგვინი დიდებისა? – იმათმა მკვლელებმა ვინც მიუბოძა წმიდა სტეფან... იხილეთ სრულად

მთელი გულით ვიყოთ ღვთის მადლობელნი ყველაფრისათვის, რაც მას ჩვენდა მოსავლენად ნებავს, განსაცდელსა და ავადმყოფობებს უფალი მრისხანების გამო ან დასასჯელად კი არ გვივლენს, არამედ ჩვენდა იმ სიყვარულის გამო, თუმცა ამას ყველა ყოველთვის რო... იხილეთ სრულად

მადლს სთხოვ ღმერთს? მადლის ნაცვლად განსაცდელს უშვებს შენზე. ომს ვერ უძლებ, ეცემი; მადლს არ გიმატებს. ისევ სთხოვ? ისევ განსაცდელი. ისევ მარცხდები; ისევ დანაკარგი სიცოცხლის ბოლომდე. ამიტომ გამარჯვებული უნდა გამოხვიდე. სიკვდილამდე და... იხილეთ სრულად

ის მოვლენები, რომლებსაც ახლა ჩვენ დიდ უბედურებად აღვიქვამთ, შემდგომ შეიძლება ღვთის კურთხევა აღმოჩნდეს.

თუ რთულია, ვიპოვოთ ადამიანი, რომელიც განსაცდელის გარეშე სათნოეყო ღმერთს, მაშინ ღმერთს მადლობა უნდა გადავუხადოთ ჩვენზე მოწეული ყოველი შემთხვევის გამო.

თუ გსურს, ყოველთვის გახსოვდეს ღმერთი, არ უარყო განსაცდელები, როგორც უსამართლოდ მოწეული, არამედ გადაიტანე, როგორც სამართლიანად დამსახურებული; რამეთუ თითოეული შემთხვევის დათმენით მეხსიერება ფხიზლდება, ხოლო (განსაცდელების) უარყოფით გ... იხილეთ სრულად

ვისაც სურს განკურნება და სენიდან გათავისუფლება, ევალება ყოველივეს დათმენა, რასაც მკურნალი მოითხოვს მისგან. ხორცით ავადმყოფსაც უმძიმს სხეულის ავადმყოფი ნაწილის მოწვა ან მოკვეთა, ან მწარე წამლის მიღება, მათი ხსენებაც კი გონებას ურევ... იხილეთ სრულად

ვისაც განსაცდელის თავიდან არიდება სურს, ლოცვით უნდა შეარიგოს თავისი საქმეები ღმერთთან და გონებით სასოებდეს, ხოლო ხორციელი საზრუნავი შეძლებისდაგვარად უგულებელყოს.