ღმრთისმშობელი - ციტატები, გამონათქვამები

ქრისტიანენი სიხარულითა და დღესასწაულობითა ვიხსენებთ მიძიებასა, ანუ მიცვალებასა ყოვლადწმიდისა ღვთისმშობელისასა. ნაცვლად ტირილისა და მწუხარებისა, რისთვის გვიხარიან და ვდღესასწაულობთ ჩვენ ყოვლადწმიდის გარდაცვალებასა? მიძინებითა მისით... იხილეთ სრულად

მივაქციოთ გული და გონება ჩვენი ყოვლადწმიდისა ღვთისმშობელისადმი. როგორ ცხოვრებას ატარებდა იგი? მშვიდსა, დაფარულსა, თავმდაბალსა. სამკაულნი, ძვირფასნი ტანსაცმელნი უყვარდა მას თუ არა? სრულიად არა. წმიდანი მამანი მოგვითხრობენ ჩვენ, რომ... იხილეთ სრულად

ყოველთა წმიდათა კაცთათვის თქმულ არს წერილსა შინა, რომელ ცხოვრება მათი დაფარულ არს ღმერთსა შინა, გარნა უმეტესად ითქმის ესე ღთისმშობლისათვის, რომლისა ყოველი გონება და არსება იყო დაფარულ ღვთის არსებასა შინა. გარეშეობა ღვთისმშობლისა ა... იხილეთ სრულად

პირველი საკუთარი და განმასხვავებელი თვისება ღვთისმშობელისა იყო ის, რომელ ყოველი მისი ღვთაებრივი სისრულე და დიდება იყო შინაგან მისსა, სულსა და გულსა შინა მისსა და გარეგან გამოსაჩენათ სისრულე მისი იყო დაფარულ კაცთაგან, ხოლო ცხად ერთ... იხილეთ სრულად

პირველი სახე და მაგალითი, რომელსა წინა დაგვიგებს ბაძვად ჩვენ ქრისტიანეთა სახარება, არის თვით უფალი ჩვენი იესო ქრისტე, ხოლო მეორე, უმეტესად დედობრივისა სქესისათვის, დედოფალი ჩვენი, ღვთისმშობელი მარიამი.

ყოველთა შინა ჩვენთა ლოცვათა, მაშინ უზენაესისა და თაყვანის–საცემელისა ღვთის სახელისა, უწოდებთ სახელსა დედოფლისა მარიამისა და ვსთხოვთ მას შუამდგომლობასა ძისა მისისადმი. ერთი მხოლოდ ყოველსა შინა კაცობრივსა ნათესავსა გამოსჩნდა იგი ღირ... იხილეთ სრულად

„აჰა ესერა ამიერიდგან მნატრიდნენ მე ყოველნი ნათესავნი, რამეთუ ჰყო ჩემთანა დიდებული ძლიერმან“ (ლუკ. 1. 48) – ესრედ იწინასწარმეტყველა ყოვლად წმიდამან ქალწულმა მარიამ, ოდეს მიიღო ხარება მთავარანგელოზისაგან. აწ, ჩვენ ვიცით ვითარ აღსრ... იხილეთ სრულად

სახარებასა შინა თქმულ არს ყოვლად წმიდა ღვთისმშობელზედ: "ხოლო დედასა მისსა დაემარხნეს ესე ყოველნი სიტყვანი გულსა თვისსა”. ესე იგი ყოვლად წმიდასა ღვთისმშობელსა ჰქონდა ის ჩვეულება, რომელ მარადის ფიქრობდა და განიზრახვიდა ყოველთა გარემ... იხილეთ სრულად

თუმცა ღვთისმშობელი იყო სულიერად და ხორციელად შემკული ყოვლითა ღირსებითა და მშვენიერებითა, გარნა ამასთანავე იყო მშვიდ, მდაბალ, წყნარ. აჰა დიდი და აღმაშენებელი მაგალითი ყოველთა ქალწულთათვის.

მრთელსა შინა თვისსა სიცოცხლესა ღვთისმშობელი იქცეოდა საკვირველითა გონებითა და მხნეობითა. ორნი ესენი კეთილნი თვისებანი: გონიერება და მხნეობა მით უმეტესად იყვნენ მის შორის სანატრელნი და განასკვირვებელნი, რომელ ამასთანავე იგი იყო მშვი... იხილეთ სრულად