მდუმარება - ციტატები, გამონათქვამები

ციტატები, ამონარიდები, გამონათქვამები

წმ. ისააკ ასური

989. შეიძლება თუ არა, რომ საქველმოქმედო საქმეთა აღსრულების მიზნით მონაზონმა დაუტევოს ლოცვა და მდუმარება? თუკი ქველმოქმედების საქმეების გამო მონაზონმა ლოცვა და...

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

469. როდესაც იმ ადამიანთა წრეში აღმოვჩნდები, რომლებიც საერო ან სულიერ საკითხებზე საუბრობენ, მაშინ როგორ მოვიქცე: მივიღო მონაწილეობა საუბარში თუ არა? იხილეთ სრულად

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

478. ჩემო მამაო, შენ თქვი, დუმილი ყველა შემთხვევაში კარგიაო. მაგრამ როგორც კი მას ვიცავ, მაშინვე მეჩვენება, რომ ამას შფოთის მოსაშორებლად ვაკეთებ და ვზიანდები. როგორ ხდება ეს? თუ შენ დუმილს მოღვაწეობის გამო იცავ, ეს კარგია; ხოლო თუ...

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

468. ხშირად, როდესაც ზოგადად ვლაპარაკობ, მრავალსიტყვაობაში ვვარდები, რომლისგანაც, როგორც ითქვა, ცოდვას ვერავინ გაექცევა (იგავ. 10, 19). ამ შემთხვევაში როგორ უნდა მოვიქცე? იხილეთ სრულად

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

467. არის ზოგიერთი, ასე ვთქვათ, ზოგადი საუბრები, რომლებშიც არც ცოდვაა და არც სარგებელი, როგორც მაგალითად: ქალაქის მოუწყობლობის ან მშვიდობის შესახებ, მის სიმდიდრეზე ან საომარ ვითარებებზე და მსგავს საკითხებზე. ნუთუ ასეთი საუბარიც შეუფერებელია? იხილეთ სრულად

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

551. იმავე ძმამ მეორე ბერს ჰკითხა: ვინაიდან მე სადურგლო სამუშაოებში სარგებელს ვერ ვღებულობ და ის მრავალ შფოთსა და მწუხარებაში მაგდებს. აზრი მეუბნება: თუ ცხონება გსურს, საერთო საცხოვრებლიდან გამოდი და მამათა სწავლების მიხედვით, მდუმარებას შეუდექიო იხილეთ სრულად

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

702. თუ შემთხვევით, მამებთან მაშინ მომიწევს ყოფნა, როდესაც ისინი ვინმეს, არამართლმადიდებლურად მოაზროვნეს, რწმენის თაობაზე ეპაექრებიან, მეც უნდა მივიღო პაექრობაში მონაწილეობა თუ არა? რამეთუ აზრი მეუბნება: „გაჩუმება რწმენის ღალატიაო“. ასევე, როდესაც ისინი ერთმანეთს დაწვრილებით ესაუბრებიან დოგმატებზე, ვთქვა, ის რაც ვიცი, თუ გავჩუმდე? და ბოლოს, როგორ მოვიქცე, როდესაც მკითხავენ? იხილეთ სრულად

link
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

473. ჩემო მამაო, შენ მითხარი, აზრი საუბრის დაწყებამდე გამოიკვლიეო, მაგრამ როგორ მოვიქცე, როდესაც საჭიროება მოითხოვს, რომ სიტყვა მანამდე ვთქვა, სანამ მოფიქრებას მოვასწრებ, ან როდესაც საუბარში მდუმარედ გამოჩენა არ მინდა და მეც მსურს მასში მცირედი მონაწილეობის მიღება; ამასთანავე, სათქმელში რაიმე აშკარა ცოდვას ვერ ვხედავ, არამედ პირიქით, მეჩვენება, რომ ის კარგი ან საშუალოა; ასეთ შემთხვევაში, რადგან ყოველმხრივი განხილვის დრო არა მაქვს და ვერც იმას ვხვდები სათქმელში ცოდვა იმალება თუ არა, რას მიბრძანებ, როგორ მოვიქცე? იხილეთ სრულად

link
0