როგორ ვუყუროთ პატარა ცოდვას, რომელიც ხშირად მეორდება?
იხილეთ სრულად
ასეთი ცოდვა მომაკვდინებელ ცოდვასთან ახლოს არის. შევადაროთ დიდი ცოდვა დიდ ქვას, მატარა კი - ქვიშის მარცვლებს. ქვიშის მარცვლების დიდი რაოდენობა ზოგჯერ შეიძლება დიდ ქვაზე უფრო მძიმე იყოს. მაგალითად: ტყული მომაკვდინებელი ცოდვა არ არის, თუმც როდესაც ხშირად მეორდება, ადამიანს ღვთიურ მადლს ართმევს და სასჯელს მოაწევს (ფსალ.V, 6).
ქრისტიანი უნდა ეწინააღმდეგებოდეს ადამის ცოდვიან ბუნებას. წმიდა ეფრემ ასური თავის სწავლებაში ამბობს: "ადამის ბუნება:სწავლა არ მინდა, სხვისი სწავლება კი მიხარია;მორჩილება არ მინდა, სხვისი დამორჩილება კი მიყვარს;შრომა არ მინდა, სხვისი დატვირთვა კი მეხალისება;პატივის მიგება არ მინდა, პატივცემული კი მინდა ვიყო;საყვედურებს ვერ ვიტან, დასაყვედურება კი მიყვარს;არ მინდა მამცირებდნენ, სხვის დამცირება კი მიყვარს;ბრძენი ვარ რჩევების მიცემაში, მათს შესრულებაშ...
რომელი ორი მანკიერებაა განსაკუთრებით მავნე სულისთვის?
იხილეთ სრულად
ყოველგვარი მანკიერება სულისთვის მავნეა, მაგრამ უფრო სასტიკი და დამღუპველია თავის მართლება და დავის სიყვარული. სწორედ ამიტომაც გვიბიძგებს ეშმაკი წინააღმდეგობისა და თავის მართლებისაკენ, რადგან იცის, რომ თუ მოითმენ და თავის მართლებას არ მიჰყვები, უფალი გაგამართლებს (არქიმანდრიტი თეოფანე ნოვოოზეროელი).
ჩემი ცოდვების სიმრავლეს რომ ვხედავ, სევდა მიპყრობს, რა ვქნა?
იხილეთ სრულად
შენი ცოდვების და უძლურების ხედვისას სევდა არ უნდა გიპყრობდეს. სევდა და უიმედობა უდიდესი ცოდვაა. ჩვენი მოვალეობაა ვიყოთ მომთმენნი, თავმდაბალნი, ყველაფრით კმაყოფილი. ჩვენი ღვაწლია: არ გავიკაროთ ბოროტება გულში, არ ვთქვათ საწყენი სიტყვა, არ განვიკითხოთ.
როგორ უნდა მოვიქცე, როდესაც შევცოდე და სინდისი მამხელს?
იხილეთ სრულად
როგორც კი შესცოდავ, წადი სულიერ მოძღვართან და სინდისი აღსარებით განიწმინდე. ნუ დაუცდი იმ მომენტს, როდესაც იმარხულებ და ზიარებისთვის მოემზადები, როგორც ზოგიერთი ერისკაცი სჩადის: აი, უბრალო მაგალითი: თუ თეთრეული დაგესვარა, ხომ მაშინვე იცვლი, რეცხავ... სული ხომ თეთრეულზე ბევრად ძვირფასია, შენ კი შემდგომ აღსარებამდე დაბინძურებულს ტოვებ (ბერი გიორგი ათონელი).
ცოდვად შეერაცხება თუ არა ადამიანს ცხოველების სიყვარული?
იხილეთ სრულად
კატების, ძაღლების, ფრინველების გადამეტებული სიყვარული ცოდვაა. ზოგი ადამიანი ბევრ დროს უთმობს მათ - უვლის, კოცნის, მათთან სძინავს კიდეც. სჯობს ეს დრო, როგორც პავლე მოციქული გვირჩევს, მოვანდომოთ კეთილ საქმეებს, ჩვენ სულზე ზრუნვას. ფრთხილად უნდა ვიყოთ, რომ ჩვენი ყურადღება არაფერმა გადაიყვანოს იმ გზიდან, რომელსაც ზეცაში მივყავართ.