
ვინმემ, მთელი გზაც რომ გაიაროს, მაგრამ, თუნდაც ერთი სარბიელით ადრე შეჩერდეს, ვერანაირ სარგებელს ვერ მიიღებს, იმიტომ, რომ ჯერაც არ იმყოფება ქალაქში.
ვინმემ, მთელი გზაც რომ გაიაროს, მაგრამ, თუნდაც ერთი სარბიელით ადრე შეჩერდეს, ვერანაირ სარგებელს ვერ მიიღებს, იმიტომ, რომ ჯერაც არ იმყოფება ქალაქში.
არქიტექტორი ღრმად თხრის მიწას, სადაც პირველი ქვა უნდა ჩადოს; ასევეა ქრისტიანიც, რომელსაც სურს, თავისი ცხონების საქმე მტკიცე საფუძველზე დაამყაროს.
როგორ შეიძლება გვქონდეს იმედი ცხონებისა, როცა ჩვენ ყოველ დღე დაწყლულებულ ვიქმნებით ცოდვისაგან და წამალს არავითარს არ ვხმარობთ, სინანულში არ შევდივართ.
წინამძღვარი არც გართობისათვის გვეძლევა და არც „სიმყუდროვისთვის“, არც მრავალსიტყვიანი საუბრებისთვის და არც ფარული მეტოქეობისთვის, არამედ ცხონებისთვის.
გაიხსენე რამდენი შრომა გჭირდება პურის ერთი ნაჭრის მოსაპოვებლად; ნუ დაიზარებ შრომას მარადიული ცხონებისათვის - უმნიშვნელოვანესი და აუცილებელი საქმისათვის.
მიდით და დაიმკვიდრეთ ცათა სასუფეველი, - ეუბნება უფალი მოწყალეთ, - არა იმიტომ, რომ თქვენ არ შესცოდეთ, არამედ იმისათვის, რომ მოწყალებით განიწმინდეთ ცოდვებისაგან.
სჯობს დროებითი მწუხარებით საკუთარი თავი მარადიული სიხარულისთვის მოვამზადოთ, ვიდრე, აქ მსუბუქი მწუხარებისგან თავის დახსნით მოკლებულ ვიქნეთ წარუვალ სიხარულს.
დაე, დიდი იყოს ჩვენი მწუხარება: მაგრამ ჯილდო, რაც მისთვის გვაქვს აღთქმული, შეუდარებლად დიდია. ნუთუ უარს ვიტყვით, დავითმინოთ მცირედი, იმისთვის, რომ უდიდესი მივიღოთ?
ეკლესიური ცხოვრება ესაა გამუდმებული ბრძოლა კეთილსა და ბოროტს შორის, ესაა ბნელისგან ნათლის გამოყოფის და საბოლოოდ მისი გამარჯვების პროცესი, ესაა გზა გადარჩენისა.
საჭიროა, გვქონდეს უდიდესი სიფხიზლე, რადგან ჩვენს მტერს (ეშმაკს) არ სძინავს; იგი დიდი ხნის წინ გამოიდევნა სასუფევლიდან, ახლა კი არ სურს ვინმეს ზეცად აღსვლის დაშვება.