წმიდა არსენს არ უყვარდა, როდესაც ისინი, რომლებსაც იშვიათად იღებდა, დიდხანს დაყოვნებულიყვნენ მასთან. ის ამბობდა, საუბრის დასაწყისში მათ ვუყურებ, როგორც ანგელოზებს, ბოლოს კი, როგორც მაცდუნებლებსო.

საუბრები ძალზე საშიშია: როგორი სულისკვეთებით და მიმართულებით საუბრობ, რა დროს და, სახელდობრ, რას და რა მიზნით ამბობ... ლაპარაკის მოყვარულს ყოველთვის ეს უნდა ახსოვდეს, მდუმარეს კი უკვე შეუსრულებია მცნება (წმ. დიმიტრი როსტოევლი).

დაე, ხელებმა იმარხულონ ქურდობისა და არასუფთა შემოსავლისაგან, ფეხებმა იმარხულონ სანახაობებზე სიარულისაგან; დაე, იმარხულონ თვალებმა, რომ არ მიაჩერდნენ სხვის სილამაზეს, იმარხულოს სმენამ განკითხვისაგან, უქმადმეტყველებისა და ლანძღვისაგან. რა სარგებელია, როდესაც თავს ვიკავებთ პატარისაგან და ადამიანს კი ჩვენი ენით ვჭამთ.

საუბრის შემდეგ ეცადე გაიხსენო ყველაფერი, რათა ცუდი და ცარიელი სიტყვები მოინანიო ღვთის წინაშე; მომავალში კი არ დაუშვა ეს შეცდომა; სულისთვის სასარგებლო სიტყვები კი გაიმეორე, როდესაც საჭირო იქნება.

ღობის გარეშე დარჩენილი ბაღი გაითელება და გაჩანაგდება. ამგვარადვე დაღუპავს თავის სათნოებას ყველა ის, ვინც არ მოზღუდავს საკუთარ ბაგეთ.

ეშმაკს სიამოვნებს უქმადმეტყველება და მტერია ყოველგვარი სულიერი სწავლებისა. ერთი წმიდა მამა შემდეგ მაგალითზე მიუთითებდა: "როდესაც ზოგიერთ ძმას სულისათვის სასარგებლოზე ვესაუბრებოდი, ისეთი ძილქუში ემართებოდა ხოლმე, რომ ქუთუთოებს ვეღარ ამოძრავებდა".