მაცდურისაგან ერთი უმეცრული აზრია გავრცელებული: თუკი ვინმე ლოცვას ამბობს, ეშინია, ხიბლში არ ჩავარდეს, თუმცა კი სწორედ ასეთი ფიქრია ხიბლი.ვისაც სურს, დაე სცადოს. და მას შემდეგ, რაც ლოცვის მოქმედება გაგრძელდება, სამოთხე ექნება შიგნით,. ვნებებისაგან განთავისუფლდება, სხვა ადამიანად იქცევა. ხოლო თუ ამასთან ერთად უდაბნოშიცაა, ო! ო! მაშინ ხომ ვერ აღვწერ ლოცვის სიკეთეს

link

ხანგრძლივი, მაგრამ უყურადღებო ლოცვის მოქმედება სულზე ჰგავს რკინის სახურავზე წამოსულ თავსხმა წვიმას, საიდანაც მთელი წყალი ჩამოირეცხება, რა რაოდენობისაც არ უნდა იყოს იგი და სახურავზე არანაირ გავლენას არ ახდენს. ამის საპირისპიროდ, ყურადღებიანი ლოცვა შეიძლება შევადაროთ მადლმოსილ წვიმას, რომელიც რწყავს დათესილ მინდორს, კვებავს მცენარეებს და მდიდრულ მოსავალს ამზადებს.

link

თითოეული ადამიანისათვის ლოცვის რაოდენობა განისაზღვრება მისი ცხოვრების წესისა და სულიერი და ხორციელი ძალების მიხედვით. ქვრივის მიერ ტაძარში მიტანილი ორი მწვლილი, რაც მთელს მის ქონებას შეადგენდა, მართლმსაჯული ღმერთის სასწორზე უფრო მეტი აღმოჩნდა, ვიდრე მდიდართა მნიშვნელოვანი შესაწირი. ასე იმსჯელე ლოცვაზეც: დაუდგინე შენს თავს ლოცვის ის რაოდენობა, რომელიც შეესაბამება შენს ძალებს.

link

ღვთის სათნომყოფელთა ხანგრძლივი ლოცვის მიზეზი არის არა მრავლისმეტყველება, არამედ სულიერი განცდის სიმრავლე, რომლებიც მათში იშვება ლოცვის დროს. ამ განცდების სიმრავლითა და ძალით ისპობა, ასე ვთქვათ, დრო, აწ ღმრთის წმინდანებისთვის მარადისობად გარდაქცეული

link