
სახელმწიფო ბედნიერია, როდესაც მას ბოროტები არ განაგებენ.
სახელმწიფო ბედნიერია, როდესაც მას ბოროტები არ განაგებენ.
მიწიერი მეუფება მხოლოდ ზეციურთან კავშირშია მტკიცე და შეჭმარიტად წარმატებული.
კარგი მმართველობა იქაა, სადაც მოქალაქენი მსაჯულებს ექვემდებარებიან, მსაჯულნი კი - კანონს.
ხელმწიფის ძალა ღვთისადმი ერთგულებაშია, სახელმწიფოს ძალა კი - თავისი მეფისადმი ერთგულებაში.
უთანხმოების გამო საზოგადოება ირღვევა: ბოროტ სულთა სამეფოშიც კი გარკვეული დაქვემდებარება არსებობს.
დედამიწაზევე ნეტარია სახელმწიფო, რომელიც თავის მოქალაქეებს ზეციური სამეუფოს მოპოვებაში დაეხმარება.
საზოგადოების გამოსწორების საუკეთესო საშუალება მისი თითოეული წევრის მიერ საკუთარი თავის გამოსწორებაა.