
როდესაც ძმათა კრებულს სიყვარული მართავს, მაშინ ქრისტე ყველაფერს უხილავად აკურთხებს: სიხარული, მშვიდობა და ძმებისთვის თავდადება ცეცხლივით ანთია თითოეული ძმის გულში, მაშინ ლოცვაც უფრო ძლიერი ხდება და რაც უფრო ძლიერდება, მით უფრო მდი... იხილეთ სრულად
როდესაც ძმათა კრებულს სიყვარული მართავს, მაშინ ქრისტე ყველაფერს უხილავად აკურთხებს: სიხარული, მშვიდობა და ძმებისთვის თავდადება ცეცხლივით ანთია თითოეული ძმის გულში, მაშინ ლოცვაც უფრო ძლიერი ხდება და რაც უფრო ძლიერდება, მით უფრო მდი... იხილეთ სრულად
რა არის თავის იძულებაზე უფრო მშვენიერი! მას ნამდვილად დაფარული, მაგრამ სრულყოფილი სიხარული მოაქვს წმინდა, იმედისმომცემ მომავალთან ერთად.
სანამ ამპარტავნების ბოროტი სული გვებრძვის, დაცემა ხშირი იქნება. დაცემა საკუთარი უბადრუკობის შეგნებას შეგვძენს, მაშინ სიმდაბლის ღირსნი გავხდებით და ახლოს იქნება გულით მდაბალი და სულით მშვიდი იესო. მაშინ სულში სიხარული, მშვიდობა, სი... იხილეთ სრულად
შვილო, როგორც სიხარულის დროს, ისე მწუხარებისას, მუდამ ფრთხილად იყავი; ნურც სიხარულში გადახვალ ზღვარს, რაც ამჩატებასა და სიცილში გამოჩნდება; ნურც მწუხარების დროს მოიღუშები სხვათა დასანახად, რადგან სატანა გულისსიტყვებს ისრებივით გვე... იხილეთ სრულად
ვინც ღმერთს ემსახურება, ცხოვრების საჭიროებათა ნაკლებობას არც აქ განიცდის და ამ ცხოვრებაშივე გრძნობს ნამდვილ სიხარულს და ღვთისმიერ ჭეშმარიტ მშვიდობას.
მორჩილმა საუკეთესო გზა აირჩია, შვილებო, ისწრაფეთ იქით, სადაც მორჩილებაა. იქ სიხარული, მშვიდობა, ძმათმოყვარება და ერთობაა, სიფხიზლე და ნუგეშია, გვირგვინები და სასყიდელია
ზეციურ ფუფუნებაზე იფიქრეთ. იქ ღვთის უსაზღვრო სიბრძნეა, იქ მიუწვდომელი მშვენიერებაა, იქ ანგელოზებრივი ჰანგებია, იქ ღვთაებრივი სიყვარულის სიმდიდრეა, იქ უჭირველი ცხოვრებაა, იქ არ იქნება ცრემლი და სულთქმა, იქ მხოლოდ სიხარული, სიყვარულ... იხილეთ სრულად
ღმერთს განცხრომა მარადიული ცხოვრებისთვის აქვს შემონახული, რადგან ჩვენი სული, როგორც ღმერთი, უკვდავია. შეუძლებელია ამქვეყნიური სიხარულის შედარება ღვთის წმინდა და უბიწო სიხარულთან.
დასაწყისში ქრისტესმიერ ცხოვრებას დიდი შრომა სჭირდება და თან სხვადასხვა განსაცდელი ახლავს, მაგრამ დროთა განმავლობაში ისინი მცირდება და სულიერი ნუგეში მოდის – ღვთის მადლის მოხილვის ჟამს სულიერ ტკბობასა და სიხარულს განიცდი.
მონაზონს ორი სიხარული აქვს: ერთი, როცა მონაზონი ხდება და მეორე, როცა სიკვდილს უახლოვდება. მონაზვნის ცხოვრება განა სხვა რა არის, თუ არა მუდმივი მოწამეობა? ამიტომ, სიკვდილი სიხარულია, რადგან ის ფიქრობს, რომ ტანჯვასა და ბოროტის ბრძოლ... იხილეთ სრულად