მორჩილმა საუკეთესო გზა აირჩია, შვილებო, ისწრაფეთ იქით, სადაც მორჩილებაა. იქ სიხარული, მშვიდობა, ძმათმოყვარება და ერთობაა, სიფხიზლე და ნუგეშია, გვირგვინები და სასყიდელია
ზეციურ ფუფუნებაზე იფიქრეთ. იქ ღვთის უსაზღვრო სიბრძნეა, იქ მიუწვდომელი მშვენიერებაა, იქ ანგელოზებრივი ჰანგებია, იქ ღვთაებრივი სიყვარულის სიმდიდრეა, იქ უჭირველი ცხოვრებაა, იქ არ იქნება ცრემლი და სულთქმა, იქ მხოლოდ სიხარული, სიყვარულ... იხილეთ სრულად
ღმერთს განცხრომა მარადიული ცხოვრებისთვის აქვს შემონახული, რადგან ჩვენი სული, როგორც ღმერთი, უკვდავია. შეუძლებელია ამქვეყნიური სიხარულის შედარება ღვთის წმინდა და უბიწო სიხარულთან.
დასაწყისში ქრისტესმიერ ცხოვრებას დიდი შრომა სჭირდება და თან სხვადასხვა განსაცდელი ახლავს, მაგრამ დროთა განმავლობაში ისინი მცირდება და სულიერი ნუგეში მოდის – ღვთის მადლის მოხილვის ჟამს სულიერ ტკბობასა და სიხარულს განიცდი.
მონაზონს ორი სიხარული აქვს: ერთი, როცა მონაზონი ხდება და მეორე, როცა სიკვდილს უახლოვდება. მონაზვნის ცხოვრება განა სხვა რა არის, თუ არა მუდმივი მოწამეობა? ამიტომ, სიკვდილი სიხარულია, რადგან ის ფიქრობს, რომ ტანჯვასა და ბოროტის ბრძოლ... იხილეთ სრულად
მონაზვნობაზე მშვენიერი არაფერია, როცა ის ღირსი მამების მიერ დადგენილი წესის მიხედვით ხორციელდება. ვინც ნამდვილი სიხარული ჭარბად მოიპოვა, უფლისმიერ მხიარულობს ნეტარი სასოებით, რომ ღმერთთან ერთად საუკუნო ნეტარებასა და გამოუთქმელ სიხ... იხილეთ სრულად
ღმერთი უსაზღვრო გონია, ადამიანური გონება კი შეზღუდულია. როცა ადამიანის პატარა გონება გონიერი ლოცვით უსაზღვრო გონებას – ღმერთს – უერთდება, ის ღვთაებრივ და ნეტარ ენერგიას ეზიარება და თვითონაც ნეტარი ხდება. ამის გამო კაცი გამოუთქმელ ... იხილეთ სრულად
ერს განშორებული მონაზვნის ანაფორაზე მდაბალი განა რა არის? სოფლის სიხარულს მოცილებული მონაზონი საკუთარ ცოდვებს დასტირის, რათა სულმა მშვიდი სინდისისგან შობილი ნამდვილი სიხარული იპოვოს.
უფლის სიყვარულით გაერთიანებულნი – ყველა, როგორც ერთი – უმშვენიერეს სიძეს, ქრისტეს ერთგულად შევუდგეთ. ყოველმა ჩვენგანმა თავისი ჯვარი მოთმინებით იტვირთოს, ვიდრე იესო სიხარულის ანგელოზს მოგვივლენს, რომელიც თითოეულ სულს უმშვენიერეს სა... იხილეთ სრულად
როცა მწუხარება გეწვევა, ინუგეშე თავი, რომ ამის შემდეგ სიხარული და მშვიდობა გელის. მუდამ გახსოვდეს სიკვდილი, რომლის ხსენებაც ამ ამაო ცხოვრების მწუხარებაში დიდ ძალას შეგმატებს და სულს ნუგეშით აგივსებს.
