ყოველივე ამის აღსრულებით უნდა მიეჩვიოთ ყველგანმოყი და ყოვლისმხედველი ღვთისადმი ყუირადღების მიპყრობას

ყოველივე ამის აღსრულებით უნდა მიეჩვიოთ ყველგანმოყი და ყოვლისმხედველი ღვთისადმი ყუირადღების მიპყრობას და ყველას, გადარჩენის მსურველს, ან ამისთვის მზად მყოფს შეეწეიოთ.
    ეს ჩვევა მაშინ კი არ იძლევა მოწყინების საშუალებას, როცა ადგილი აქვს შინაგან ან რაიმე გარეგან წუხილს და შფოთს, რამეთუ აღავსებს სულს და ანიჭებს მას სრულ დაკმაყოფილებას, არ უტოვებს ადგილს სიმწირის ან ნაკლულევანების რაიმე განცდას, რაც აქვს, ყველაფერს ღმერთს გადასცემს და ასე იბადება ღვთის მუდმივი თავადგომისა და შემწეობის განცდა.