უბედურება ის არის, რომ ჩვენ, თითქმის ყოველთვის, ჩვენი მრისხანება სამართლიანი გვგონია. ჩვენ ვთვლით,

უბედურება ის არის, რომ ჩვენ, თითქმის ყოველთვის, ჩვენი მრისხანება სამართლიანი გვგონია. ჩვენ ვთვლით, რომ სიმართლისთვის ვიბრძვით და გვავიწყდება სიტყვები საღვთო წერილიდან: "რამეთუ გულისწყრომამან კაცისამან სიმართლე ღმრთისა არა ჰქმნის" (იაკობ. 1.20). აი, როგორ იბინდება ჩვენი გონება - უდიდეს ბოროტებას სიკეთედ აღვიქვამთ.