სულიერ ცხოვრებაში ტკბობა გონებისა და გულის მტერია, ეს სატყუარაა, რომელსაც ადამიანი ყლაპავს, როგორც

სულიერ ცხოვრებაში ტკბობა გონებისა და გულის მტერია, ეს სატყუარაა, რომელსაც ადამიანი ყლაპავს, როგორც თევზი ანკესს.
    გონება უნდა ვავარჯიშოთ ლოცვისათვის:
    1) სიკვდილის ხსოვნით;
    2) მისი აღყვანებით ხილულიდან უხილავისაკენ, ნივთიერიდან სულიერისაკენ. მაგალითად, ბუნების ან ადამიანის სილამაზით ვტკბებით? - ვიფიქროთ როგორი მშვენიერი უნდა იყოს მათი შემქმნელი, როგორია სულირი, ანგელოზთა სამყაროს გამოუთქმელი სილამაზე. მზის შუქს ხედავ? - სულიერი სინათლე გაიხსენე, რომელიც ადამიანთა გულებს ანათებს. ღამის ცა დაინახე? - უთხარი საკუთარ თავს: "რაოდენ დიადია ამ ზეციურ სამყაროთა შემოქმედი! რამდენი საიდუმლოა დაფარული ადამიანისაგან.