ავტორი:
წმ. ანტონი დიდი
თემა: სათნოებები
42. ადამიანი მოაზროვნეობის მიხედვით, უფლის გამოუთქმელ და საღვთო ძალას უკავშირდება, ხოლო სხეულებრივად კი მონათესავეობა აქვს მას ცხოველებთან; ამასთან, ერთი მხრივ, მცირედნი ვინმე, რომლებიც სრული და მოაზროვნე ადამიანები არიან, ესწრაფვიან, რომ ღმერთთან და მაცხოვართან ჰქონდეთ გონება და თანატომობა, ამას კი საქმეთაგან და სათნოებითი მოღვაწეობის კვალობაზე წარმოაჩენენ; მაგრამ, მეორე მხრივ, ადამიანთაგან უმრავლესნი, სულით უგუნურნი, განიშროებენ რა იმ საღვთო და უკვდავ ძეობილობას, სხეულის მკვდარი, დუხჭირი და ხანმოკლე ნათესაობისკენ მიდრკებიან, პირუტყვთა მსგავსად ხორცზე მზრუნველნი და აღგზნებულნი ვნებათაგან, და თავიანთ თავს ღვთისგან მიჯნავენ, ქვედაზიდავენ რა სულს ცათაგან უფსკრულისაკენ, გამომდინარე მის ნებათაგან
|
|
|
