ავტორი:
იოსებ ათონელი(ისიხასტი)
თემა: სინანული
და როცა შენ ტირიხარ სულის მწარე ტკივილით, რადგან შესცოდე, რადგან ღმერთი დაამწუხრე, ტირილთან ერთად შენ ნუგეში და სიხარული გფარავს. და მაშინ გეხსნება ლოცვის კარი.
მინახავს მტირალი ადამიანი, რომელსაც ცრემლის შეკავება სურდა, რადაგნ ვიღაც შემოვიდა, მაგრამ ვერ შეძლო მათი შეჩერება. რადგან ისინი ისეთი ძალით მოედინებიან, თითქოს ადამიანი ვიღაცამ სასიკვდილოდ დაჭრაო.
ტკივნეული ლოცვა გლოვას შობს. გლოვას ცრემლები მოაქვს. ცრემლები, თავის მხრივ, უფრო სუფთა ლოცვას შობს. რადგან ცრემლები, როგორც კეთილსურნელოვანი მირონი, ჩამორეცხავს ჭუჭყს, და იწმინდება ღმრთის სუნთქვა, რომელიც, როგორც მტრედი, გამომწყვდეულია ოთხ კედელს შორის, როგორც ოთხ სტიქიაში... და მაშინ, როგორც კი დაირღვევა და დაეცემა კედლები, მტრედი აფრინდება თავის მამასთან, რომლისგანაც გამოვიდა
მინახავს მტირალი ადამიანი, რომელსაც ცრემლის შეკავება სურდა, რადაგნ ვიღაც შემოვიდა, მაგრამ ვერ შეძლო მათი შეჩერება. რადგან ისინი ისეთი ძალით მოედინებიან, თითქოს ადამიანი ვიღაცამ სასიკვდილოდ დაჭრაო.
ტკივნეული ლოცვა გლოვას შობს. გლოვას ცრემლები მოაქვს. ცრემლები, თავის მხრივ, უფრო სუფთა ლოცვას შობს. რადგან ცრემლები, როგორც კეთილსურნელოვანი მირონი, ჩამორეცხავს ჭუჭყს, და იწმინდება ღმრთის სუნთქვა, რომელიც, როგორც მტრედი, გამომწყვდეულია ოთხ კედელს შორის, როგორც ოთხ სტიქიაში... და მაშინ, როგორც კი დაირღვევა და დაეცემა კედლები, მტრედი აფრინდება თავის მამასთან, რომლისგანაც გამოვიდა
|
|
|
