სულო ჩემო, სააქაო წარმავალია, საიქიო მარადიული

როცა წმინდა მიხეილ მალეინი ახალმოსული მონაზონი იყო, მონასტრიდან მის წასაყვანად მამა მივიდა და მისი გალობა მოისმინა: „სულო ჩემო, სააქაო წარმავალია, საიქიო მარადიული. ვხედავ საყდარზე მსაჯულს და სამსჯავროს წინ ცეცხლოვან მდინარეს, წიგნები გადაშლილა და ადამიანთა საიდუმლონი გაცხადებულა“.