თუ გონება სღვთისაკენ აღვამათლებთ და შემუსვრილი გულით ვიტყვით: უფალო, შემიწყალე! უფალო, მაკურთხე!

თუ გონება სღვთისაკენ აღვამათლებთ და შემუსვრილი გულით ვიტყვით: "უფალო, შემიწყალე! უფალო, მაკურთხე! უფალო, შემეწიე!" - ეს იქნება ლოცვითი ღაღადი, და თუ გულში ჩაისახება და აღორძინდება გრძნობა ღვთისადმი, ეს იქნება უწყვეტი ლოცვა უსიტყვოდ და ლოცვად დგომის გარეშე.