გადმოცემა მოგვითხრობს, რომ ეგვიპტეში მიმავალ წმინდა ოჯახს გზად ავაზაკი შემოხვდა. ჩვილი იესო რომ იხილა, მან წამოიძახა: „ღმერთიც რომ განკაცებულიყო, ისიც კი არ იქნებოდა ამ ყრმაზე მეტად მშვენიერიო“. ავაზაკმა არაფერი ავნო და მშვიდობით გაშორდა მათ. საოცარი რამაა, გარეულ მხეცთაებრ უწყალო ავაზაკს ამ წმინდა ოჯახისათვის არავითარი წყენა არ მიუყენებია. ყრმა უფლისა და მისი მდაბალი დედის ხილვისას მოლბა ავაზაკის სული და ღვთის მადლი შეეხო მას. გარეულ მხეცებთანაც...
ერთხელ ღამით წმინდა ანტონს, რომელიც მე-4 საუკუნეში ცხოვრობდა, უფალმა გამოუცხადა, რომ ეგვიპტის უდაბნოს მეორე ბოლოში ცხოვრობდა განდეგილი, რომელიც მას უნდა მოენახულებინა. ოთხმოცდაათი წლის ბერი გზას გაუდგა. უდაბნოში მოგზაურობა მეტად რთულია: მზე აჭერს, წყალი არ არის, მხოლოდ ქარი ატრიალებს გავარვარებულ ქვიშას. ბერს წინ აფთარი მიუძღოდა, რომელიც გზას უჩეენებდა. მან წმინდანი გამოქვაბულთან მიიყვანა, რომლის შესასვლელსაც პალმა ფარავდა. ანტონი ნახევრად ბნელ ...
ერთხელ ღირს მამა იოანიკე დიდს (მოღვაწეობდა მე-8 მე-9 საუკუნეებში, ხსენება 4. XII) დედათა მონასტერთან მოუხდა გავლა, სადაც შემდეგი სურათის შემსწრე გახდა: თვალცრემლიანი დედა თავის გოგონას სთხოვდა, არ დაეტოვებინა მონასტერი; გოგონას კი სამონაზვნო კაბის ნაცვლად საპატარძლო კაბის ჩაცმა მოეწადინებინა, რადგან ხორციელი ვნება ვერ დაეთრგუნა და ერში დაბრუნებასა და გათხოვებას აპირებდა.იოანიკეს შეებრალა ეშმაკის საცდურს დამორჩილებული გოგონა, თავისთან უხმო და უთხრ...
წმიდა ბასილი დიდის სიცოცხლეში კესარიაში ერთი წარჩინებული ოჯახის დედაკაცი ცხოვრობდა. იგი მრავალი ცოდვით იყო დაცემული, თუმცა ბასილი დიდის მიმართ ცხოველი რწმენა და რიდი ჰქონდა. ერთ დღეს მან ქარტა(ქაღალდი, ეტრატი) აიღო, მასზე თავისი ცოდვები დაწერა და ბასილი დიდს გადასცა, თან ტიროდა და ამბობდა:-წმიდაო მამაო, ევედრე ღმერთს, აღხოცოს ჩემგან ყოველი ცოდვა, რომელიც აქ წერია.წმიდა ბასილი დიდმა ქარტა საკურთხეველზე დადო და ლოცვა აღავლინა. დედაკაცის სარწმუნოები...
ნეტარმა უპასუხა მას: ჩემო შვილო, თვით ქვეყნის აღსასრულამდე არ მოაკლდება წინასწარმეტყველები ღმერთს, ისევე როგორც სატანის მსახურები. მაგრამ ბოლო ჟამს, ვინც ღმერთს ჭეშმარიტად ემსახურება, საკუთარ თავს საიმედოდ დამალავს ადამიანებისაგან და მათ შორის ნიშნებსა და სასწაულებს არ აღასრულებს, როგორც ეს ჩვენს დროში ხდება; არამედ იმ გზით ივლის, რომელიც სიმდაბლესთანაა შეზავებული და ცათა სასუფეველში სასწაულებით განდიდებულ მამებზე უფრო დიდი აღმოჩნდება; იმიტომ, რო...
წმინდა დიდმოწამე ირინე (ხსენება 5/V) I საუკუნეში ცხოვრობდა და ნათლობამდე პენელოპას სახელს ატარებდა. იგი იყო ასული წარმართი ლიკინიუსისა, რომელიც ქალაქ მიგდონიის განმგებელი იყო. ლიკინიუსმა თავის ერთადერთ ასულს მდიდრული სასახლე აუგო, სადაც იგი აღმზრდელ კარიასთან ერთდ და მრავალრიცხოვანი მხევლებისა და თანატოლების გარემოცვაში ცხოვრობდა. სასახლეში პენელოპასთან ყოველდღე მოდიოდა მისი დამრიგებელი მოძღვარი, სახელად აპელიანე, რომელიც მეცნიერებებს ასწავლიდა...
წმინდა მდინარე იორდანეს შორიახლოს მდებარე კალამინის ლავრის დამაარსებელი ღირსი მამა გერასიმე (ხსენება 4. III) ერთხელ მდინარის პირას სეირნობისას გადააწყდა ლომს, რომელიც ხაფი ხმით ღრიალებდა. ლომს ეკალი შერჭობოდა თათში და დასიებული და დაჩირქებული თათი საშინელ ტკივილს გვრიდა. როდესაც ბერი დაინახა, ლომი მივიდა მასთან, მტკივანი თათი გაუშვირა და შველა სთხოვა. ბერმა უწამლა გასაჭირში მყოფ ლომს - ჩაიმუხლა, მისი ფეხი კალთაში ჩაიდო, ეკალი ამოაძრო, მერე ნაიარე...
ერთხელ, ღამით, ცხადად ვიხილე მაცდური ეშმაკი, რომელმაც მითხრა: „რატომ ებრძვი მარკიოსნს? განა მან ოდესმე შეურაცხგყო შენ? შეწყვიტე მასთან ბრძოლა და თავი ანებე მტრობას... და გჯეროდეს, დიდი ხნის წინ დაგამარცხებდი, რომ არ ვხედავდე მოწამეთა გუნდს, იაკობთან ერთად მარადის რომ გიფარავენ შენ“. ეს სიტყვები რომ მოვისმინე, ვკითხე ერთ მეგობარს, რომელსაც ჩემს სენაკში ეძინა: „გაიგონე, რაც ითქვა?“ მან მომიგო: „ყველაფერი გავიგონე. მსურდა კიდეც ავმდგარიყავი და დამენ...
ბაბილონის მეფემ ნაბუქოდონოსორმა დაიპყრო ისრაელის სამეფო. მან მრავალი ებრაელი წაიყვანა ტყვედ, ხოლო დიდგვაროვანთა ოჯახების ზნეკეთილსა და თვალტანადობით გამორჩეულ ყმაწვილებს თავის სასახლეში მიუჩინა ბინა - მას სურდა გარკვეული დროის შემდეგ ეხილა თავისი მწყალობლობის კეთილი ნაყოფი.ყმაწვილებს საუკეთესო საჭმელ-სასმელი მიერთმეოდათ სამეფო სუფრიდან. მაგრამ, რადგანაც ამ საკვების მიღებას სჯული უკრძალავდა ისრაელელებს, ბავშვების ნაწილი მას არ იღებდა და მხოლოდ მცე...
ვინც არსით ღვთის შვილია, ის უეჭველად მის სიკეთეთა სულგრძელების, თვინიერების, კაცთმოყვარების და სიყვარულის მემკვიდრეცაა, იმიტომ რომ, თუ ის ღვთის შვილია, მაშინ ღმერთიცაა, და თუ ღმერთია, ესე იგი უფალიცაა; და თუ ღმერთი ნათელია (1 იოანე 1, 5), მაშინ ისიც მნათობია. ამიტომ, ღმერთს რაიმე თხოვნა რომ ამძიმებდეს და იწყენდეს, მაშინ ეს მათაც დაემართებოდათ. მაგრამ, რაკი მას თხოვნა არ აწუხებს, არამედ პირიქით უხარია, ამიტომ მათაც უნდა უხაროდეთ. ძველი აღთქმა ამბო...