ქრისტეს დაბადებით სამყარო ზემიწიერს, ზექვეყნიურს ეზიარა. შენ ვერასდროს ვერ შეიტყობ ამას, თუ სასწაულთმოქმედი ბარძიმიდან თავად არ შესვი ის მაცოცხლებელი მადლი, რომელიც სულიერ წყურვილს კლავს. შესვი და აღარასდროს არ მოგწყურდება, შესვი ...
იხილეთ სრულად
ქრისტეს დაბადებით სამყარო ზემიწიერს, ზექვეყნიურს ეზიარა. შენ ვერასდროს ვერ შეიტყობ ამას, თუ სასწაულთმოქმედი ბარძიმიდან თავად არ შესვი ის მაცოცხლებელი მადლი, რომელიც სულიერ წყურვილს კლავს. შესვი და აღარასდროს არ მოგწყურდება, შესვი და შენს წინაშე წარმოჩნდება მანამდე უხილავი და უცნობი ახალი სამყარო, სულიერი სამყარო, რომელიც თავისი მადლიანი სხივებით ათბობს და ანათებს დედამიწას.
შეგიძლია, წყალი დალიო საკუთარ სახლში; არ არის საჭირო, რომ დროდადრო მოდიოდე მის დასალევად წყაროსთან ან მდინარესთან; ამის მსგავსად, შეგიძლია, შენს სახლში, შენი გულის პატარა ტაძარში იგემო ლოცვა მადლის წყაროსაგან; მაგრამ საჭიროა, რომ ...
იხილეთ სრულად
შეგიძლია, წყალი დალიო საკუთარ სახლში; არ არის საჭირო, რომ დროდადრო მოდიოდე მის დასალევად წყაროსთან ან მდინარესთან; ამის მსგავსად, შეგიძლია, შენს სახლში, შენი გულის პატარა ტაძარში იგემო ლოცვა მადლის წყაროსაგან; მაგრამ საჭიროა, რომ დროდადრო მოდიოდე, რათა იგემო მადლის წყარო ღვთის ტაძარში, სადაც იგი განსაკუთრებით ცოცხალი და მაცოცხლებელია, როგორც წყაროს წყალში და უხვი - როგორც მდინარეში.
წმ. მაქსიმე აღმსარებლის განმარტებით, ცოდვა "არაბუნებრივი მოძრაობაა", იგი საცოდავ ცოდვილს ართმევს ყველა ზებუნებრივ ნიჭსა და მადლს; იგი სულსაც ართმევს ძეობის მადლს – უფლისგან ბოძებულ ამ უდიდეს ნიჭს. ცოდვა სულს აშიშვლებს და დაცემის ყ...
იხილეთ სრულად
წმ. მაქსიმე აღმსარებლის განმარტებით, ცოდვა "არაბუნებრივი მოძრაობაა", იგი საცოდავ ცოდვილს ართმევს ყველა ზებუნებრივ ნიჭსა და მადლს; იგი სულსაც ართმევს ძეობის მადლს – უფლისგან ბოძებულ ამ უდიდეს ნიჭს. ცოდვა სულს აშიშვლებს და დაცემის ყველაზე საწყალობელ მდგომარებამდე მიჰყავს, ართმევს კეთილი საქმეების ჯილდოს; განსაკუთრებით ართმევს იგი ადამიანს ზეციური სამეფოს დამკვიდრების შესაძლებლობას
აი, შენ შეიტყვე, რომ თიხა ხარ, გლახაკი და შიშველი. ახლა კი ევედრე იმას, ვისაც ძალუძს ბუნების აღდგენა და შენი გამდიდრება. და თუკი გიბოძებს ბევრსა თუ მცირეს, პატივი მიაგე შენს კეთილისმყოფელს და სხვისას საკუთარივით ნუ მიითვისებ. ტკივ...
იხილეთ სრულად
აი, შენ შეიტყვე, რომ თიხა ხარ, გლახაკი და შიშველი. ახლა კი ევედრე იმას, ვისაც ძალუძს ბუნების აღდგენა და შენი გამდიდრება. და თუკი გიბოძებს ბევრსა თუ მცირეს, პატივი მიაგე შენს კეთილისმყოფელს და სხვისას საკუთარივით ნუ მიითვისებ. ტკივილითა და ცრემლებით მიიღებ მადლს. და ისევ, სიხარულისა და მადლიერების ცრემლით შეინარჩუნებ მას. სითბოთი და მოშურნეობით მოიზიდავ, სიცივითა და სიზარმაცით კი დაკარგავ
იფიქრე საყვარელო, იმ სარგებელის შესახებ, რომელსაც საღმრთო ევქარისტია გაძლევს, ამ ძღვენს "ზიარება" ეწოდება. მისი საშუალებით ვხდებით ყოველგვარი მადლის ზიარნი, უპირველეს ყოვლისა კი – ქრისტეს მეუფებისა. ამის შესახებ ბრძანებს სწორედ ღი...
იხილეთ სრულად
იფიქრე საყვარელო, იმ სარგებელის შესახებ, რომელსაც საღმრთო ევქარისტია გაძლევს, ამ ძღვენს "ზიარება" ეწოდება. მისი საშუალებით ვხდებით ყოველგვარი მადლის ზიარნი, უპირველეს ყოვლისა კი – ქრისტეს მეუფებისა. ამის შესახებ ბრძანებს სწორედ ღირსი ისიდორე პელუზიელი: "ღვთაებრივი საიდუმლოების მიღებას "ზიარება" იმიტომ ეწოდება, რომ მისი საშუალებით გვებოძება ერთობა ქრისტესთან და მისი მეუფების თანაზიარნი ვხდებით".
"თვინიერ ჩემსა არარაი ძალ-გიც ყოფად არცა ერთი" (ინ. 15,5). პავლე მოციქულიც ამბობს: "ღმერთი არს, რომელი შეიქმნს თქუენ თანა ნებასაცა და შეწევნასა სათნოებისათვის" (ფილ. 2,13). აქედან ჩანს, რომ სწორედ ღმერთი იწყებს და აღასრულებს ჩვენშ...
იხილეთ სრულად
"თვინიერ ჩემსა არარაი ძალ-გიც ყოფად არცა ერთი" (ინ. 15,5). პავლე მოციქულიც ამბობს: "ღმერთი არს, რომელი შეიქმნს თქუენ თანა ნებასაცა და შეწევნასა სათნოებისათვის" (ფილ. 2,13). აქედან ჩანს, რომ სწორედ ღმერთი იწყებს და აღასრულებს ჩვენში ნებისმიერ კეთილ საქმეს. ადამიანს კი არა მარტო არ შეუძლია მისი დასრულება, არამედ რაიმენაირი კეთილი საქმის წამოწყებაც კი არ ძალუძს, თუკი გადაწყვეტს, რომ მადლის შემწეობის გარეშე იოლად გავიდეს.
"სულსა ნუ დაივიწყებთ" (1 სოლ. 5, 19)! - ამბობს მოციქული და ამით გვიჩვენებს, რომ ისევე, როგორც ჩვეულებრივი ცეცხლი ქრება, თუ მას საწვავს არ დაამატებენ, და მით უფრო ჩქარა ჩაქრება - როცა წყალს დაასხამენ. - ჩვენს სულშიც მადლიც ცეცხლიც ...
იხილეთ სრულად
"სულსა ნუ დაივიწყებთ" (1 სოლ. 5, 19)! - ამბობს მოციქული და ამით გვიჩვენებს, რომ ისევე, როგორც ჩვეულებრივი ცეცხლი ქრება, თუ მას საწვავს არ დაამატებენ, და მით უფრო ჩქარა ჩაქრება - როცა წყალს დაასხამენ. - ჩვენს სულშიც მადლიც ცეცხლიც აუცილებლად შემცირდება წმიდა აზრების, წმიდა შეგრძნებების, ღვთივსათნო განზრახვებისა და საქმეების შემცირებისას, და კიდევ უფრო მალე ჩაქრება, როცა სულს იმით ამოვივსებთ, რაც სიწმიდისთვის საძაგელია.
ადამიანი თვითონ უძლურია შეასრულოს ღვთის მცნებები, ამიტომაა ნათქვამი: „ითხოვეთ და მოგეცემათ“. თუ ჩვენ არ ვითხოვთ, საკუთარ თავს ვიტანჯავთ და ვაკარგვინებთ სულიწმიდის მადლს; მადლის გარეშე კი სული შფოთავს, იმიტომ რომ ვერ იმეცნებს ღვთის...
იხილეთ სრულად
ადამიანი თვითონ უძლურია შეასრულოს ღვთის მცნებები, ამიტომაა ნათქვამი: „ითხოვეთ და მოგეცემათ“. თუ ჩვენ არ ვითხოვთ, საკუთარ თავს ვიტანჯავთ და ვაკარგვინებთ სულიწმიდის მადლს; მადლის გარეშე კი სული შფოთავს, იმიტომ რომ ვერ იმეცნებს ღვთის ნებას. იმისათვის, რომ მიიღოს მადლი, ადამიანი უნდა იყოს თავშეკავებული ყველაფერში: მოძრაობაში, სიტყვაში, ზრახვებში, საკვებში... ყველაფერში თავშეკავება გვეხმარება შევისწავლოთ ღვთის სიტყვა.
რა მოწყალებას გამოიჩენ, როცა მადლი გაქვს? მაშინ იგი თავადვე ღაღადებს თავის თავზე: „აბბა მამაო!“ მადლი უხმობს მადლის მომცემელს: „ვინ განმაშორებს შენს სიყვარულს, იესო ჩემო?“ ამას ხორციელი ბაგეების საშუალებით ამბობს მადლი, შენში ჩასა...
იხილეთ სრულად
რა მოწყალებას გამოიჩენ, როცა მადლი გაქვს? მაშინ იგი თავადვე ღაღადებს თავის თავზე: „აბბა მამაო!“ მადლი უხმობს მადლის მომცემელს: „ვინ განმაშორებს შენს სიყვარულს, იესო ჩემო?“ ამას ხორციელი ბაგეების საშუალებით ამბობს მადლი, შენში ჩასახლებული ძალა, და არა ხორცი, ისევე როგორც ეშმაკეული, შეურაცხყოფს და გმობს ადამიანური ბაგეების მეშვეობით.
ხორცს კი მადლის გარეშე არაფრის ქმნა არ ძალუძს.
როცა მადლი არ არის, ხორცი უარს ამბობს იესოზე.
ცოდნა ღმრთის შესახებ, ღმერთის ხედვაა, რადგან ღმერთს სულიერი ცოდნა შიცნობს და არა ბუნებრივი. რადგან ბუნებრივი ცოდნა არის განსჯა, რომელიც კეთილს ბოროტისაგან განარჩევს, და ეს ყოველ ადამიანს აქვს, სულიერი ცოდნა კი წარმოიშვება სულ...
იხილეთ სრულად
ცოდნა ღმრთის შესახებ, ღმერთის ხედვაა, რადგან ღმერთს სულიერი ცოდნა შიცნობს და არა ბუნებრივი.რადგან ბუნებრივი ცოდნა არის განსჯა, რომელიც კეთილს ბოროტისაგან განარჩევს, და ეს ყოველ ადამიანს აქვს, სულიერი ცოდნა კი წარმოიშვება სულიერი ქმედებისაგან "საკუთარი თავის შეცნობასთან" ერთად. ყველაფერი ეს ჩვენში ხდება ღმრთის მადლითა და ლოცვის მეშვეობით. ღმრთის მადლს შინაგანად ვხედავთ და იგი შეიცნობა გონების გრძნობით, მხოლოდ ლოცვის ჟამს
