
სადაც ამპარტავნებაა, იქვეა პატივმოყვარეობაც. შური კი მათი შვილია
სადაც ამპარტავნებაა, იქვეა პატივმოყვარეობაც. შური კი მათი შვილია
ნუ გშურს ცოდვილის დიდება, რადგან არ იცი, როგორი იქნება მისი ბოლო.
თ. 9-10
შურიანი არ ზრუნავს საკუთარ ნაკლოვანებებზე და სხვისი სრულყოფილება ტანჯავს
შურიანი საკუთარ მტრებად მიიჩნევს მათაც, ვისაც არაფერი უწყენინებია მისთვის.
მრავალი ჩვენთაგანი ტირის მტირალთან ერთად, მაგრამ სხვისი სიხარული არ უხარია.
თუ შურიანს არ შეუძლია, მოყვასის სიკეთე ნაკლად აქციოს, მაშინ მას ცუდ საფუძველს მიაწერს.
შური არ აძლევს საშუალებას, იმით გაიხაროს, რაც აქვს, რადგან კლავს იმის სურვილი - რაც აკლია.
როგორც იქედნე დაბადებისას მშობელს კლავს, ასევე შურიც ღრღნის სულს, რომელიც მას აწვალებს.
ნეტარი ავგუსტინე წერს: "შური შვილია ქედმაღლობისა, თუ მოკლავ დედას, მისი ნაშიერიც დაიღუპება".
როცა მოგცემს ღმერთი, შური ვერაფერს იზამს; ხოლო როცა არ მოგცემს, ვერანაირი ძალისხმევა ვერ გიშველის.