ღმერთის სახელით კაცის შეჩვენება, ანუ წყევლა, ქრისტიანული ზნეობის საწინააღმდეგო და ყოველთა უსაშინლესი ცოდვაა. ზოგიერთი წყევლასა და შეჩვენებას ისეა მიჩვეული, რომ თითქმის ყველ წამს, მცირე რაიმეზე გული თუ მოუვიდა, მაშინვე საშინელ სიტყვებს იმეორებს: დასწყევლოს ღმერთმა, დალახვროს წმიდა გიორგიმ და სხვა მისთანები. ეს სამწუხარო ჩვეულება მრავალი ახლანდელი ქრისტიანის გულში იმისათვის არის დანერგილი, რომ ისინი დაუფიქრებლად ლაპარაკობენ და ცხოვრობენ, თავიანთ ცხ...

link

იმ შემთხვევაში, თუ ადამიანი ლოცვას ისე იწყებს, რომ თავის მტრებსა და შეურაცხმყოფელებს არ შეუნდობს. თქვა უფალმა: "რომლითა განკითხვითა განიკითხვიდეთ, განიკითხნეთ" (მთ. 7, 2). თუ ჩვენ არ შევუნდობთ კაცს, არც ღმერთი მოგვიტევებს ცოდვებს - ისინი ქვის მეწყერივით დაფარავენ ჩვენს ლოცვას.ლოცვისას ზოგიერთი ღმერთს სთხოვს თავისი შეურაცხმყოფელების დასჯას და სიკვდილს, წყევლის თავის მტრებს, ზოგჯერ კი ახლობლებსაც. მაგრამ წყევლა ორლესული მახვილია: იგი განგმირავს იმა...

link

არა. ის არ ახდება, მაგრამ ახალ-ახალი მწუხარებებით და დემონური განსაცდელებით კი დაამძიმებს იმის ცხოვრებას, ვისაც წყევლას უთვლიან. წყევლა "ტკბილი ლუკმაა" ეშმაკისთვის. განსაკუთრებით დიდი საშინელებაა, როდესაც მშობლები მრისხანების წუთებში, ანდა სულაც ისე, სხვათა შორის, საკუთარ შვილებს წყევლიან. ამით ისინი მათ სულებს ამახინჯებენ.ლოცვა ცოდვად შეირაცხება, როდესაც ადამიანი აპოკრიფულ ან მწვალებლურ ლოცვებს კითხულობს, იგი ეხება შელოცვებს, რომლებსაც ლოცვად ას...

link

link

ნესტორი და მისი მიმდევარი ერეტიკოსები რომ ანათემას გადასცეს - ეს ცხადია, მაგრამ შენ არამც და არამც არ გაკადნიერდე, რომ ვინმე შეაჩვენო, რადგან ვინც საკუთარ თავს ცოდვილად თვლის, მან საკუთარ ცოდვებზე უნდა იგლოვოს და მეტი არაფერი; ამიტომ საჭირო არაა ვინმეს განკითხვა და შეჩვენება, არამედ „საქმენი თვისნი გამოიცადენინ კაცად-კაცადმან“ (2 კორ. 13, 5; გალ. 6, 4).

link