გული კაცისა კარიბჭეა, რომლითაც მას სულის მისთვის უცნობ ნაწილში შესვლა შეუძლია. ეს ის „გამონათებაა“, რომლის საშუალებითაც წამიერად შეუძლია ზეციური ეკლესიის მშვენიერების, ადამის მიერ დაკარგული და ქრისტეს მიერ კაცთათვის დაბრუნებული სა...
იხილეთ სრულად
გული კაცისა კარიბჭეა, რომლითაც მას სულის მისთვის უცნობ ნაწილში შესვლა შეუძლია. ეს ის „გამონათებაა“, რომლის საშუალებითაც წამიერად შეუძლია ზეციური ეკლესიის მშვენიერების, ადამის მიერ დაკარგული და ქრისტეს მიერ კაცთათვის დაბრუნებული სამოთხის ხილვა. გზა ჯოჯოხეთიდან სამოთხისაკენ გულზე გაივლის, მაგრამ ჩვენი ცოდვიანი, ვნებიანი გული დახშუალია და დაკეტილია. ვნებები, წადილი, გულისთქმა დუღან მასში. ისინი აბრკოლებენ, ატრიალებენ გულისთქმებს და ადამიანის სული რა...
მე ვიცნობ ბერებს, რომლებიც ახლოს არიან ღმერთთან და ღვთისმშობელთან. უფალი ისე ახლოსაა ჩვენთან; ახლოსაა, ვიდრე ჰაერი, რომლითაც ჩვენ ვსუნთქავთ. ჰაერი გაივლის ჩვენი სხეულის შიგნით და აღწევს გულამდე, უფალი კი ცხოვრობს ადამიანის თვით გუ...
იხილეთ სრულად
მე ვიცნობ ბერებს, რომლებიც ახლოს არიან ღმერთთან და ღვთისმშობელთან. უფალი ისე ახლოსაა ჩვენთან; ახლოსაა, ვიდრე ჰაერი, რომლითაც ჩვენ ვსუნთქავთ. ჰაერი გაივლის ჩვენი სხეულის შიგნით და აღწევს გულამდე, უფალი კი ცხოვრობს ადამიანის თვით გულში.
მაცხოვარი ზეცად ამაღლდა, მაგრამ მოწაფეებს არ განშორებია, მიეფარა თვალთა მათთაგან, მაგრამ გულთა მათთა მიეახლა. ადამიანის გულს ასეთი თვისება აქვს, თუ იგი უმანკო, წმინდა სიყვარულითაა სავსე, განშორება უფრო ძვირფასს ხდის იმას, ვინც უყვ...
იხილეთ სრულად
მაცხოვარი ზეცად ამაღლდა, მაგრამ მოწაფეებს არ განშორებია, მიეფარა თვალთა მათთაგან, მაგრამ გულთა მათთა მიეახლა. ადამიანის გულს ასეთი თვისება აქვს, თუ იგი უმანკო, წმინდა სიყვარულითაა სავსე, განშორება უფრო ძვირფასს ხდის იმას, ვინც უყვარს და ამრიგად, ხორციელი განშორება სულიერად კიდევ უფრო დააახლოებს მასთან.
ჩვენი გონება და გული სიბრმავით არის დაზიანებული. ამ სიბრმავის მიზეზით გონებას არ შეუძლია ჭეშმარიტი ზრახვა მცდარისაგან განასხვაოს, გულს კი არ ძალუძს სულიერი შეგრძნებების გრძნობისმიერი და ცოდვილი შეგრძნებისაგან გარჩევა, განსაკუთრები...
იხილეთ სრულად
ჩვენი გონება და გული სიბრმავით არის დაზიანებული. ამ სიბრმავის მიზეზით გონებას არ შეუძლია ჭეშმარიტი ზრახვა მცდარისაგან განასხვაოს, გულს კი არ ძალუძს სულიერი შეგრძნებების გრძნობისმიერი და ცოდვილი შეგრძნებისაგან გარჩევა, განსაკუთრებით თუ კი ეს უკანასკნელი არც ისე უხეშია. სულიერი სიბრმავის გამო ჩვენი ყოველგვარი მოქმედება ფუჭია, როგორც უფალმა მწიგნობრებსა და ფარისევლებს „უგუნურები და ბრმები“ (მათ. 23,17), „ბრმა წინამძღოლნი“ უწოდა, რომლებიც არც თვით შე...
უდიდესი განძი, რაც ყველაზე მეტად გვჭირდება და რასაც ხშირად მოგვმადლებს ხოლმე უფალი ჩვენი მხურვალე ლოცვის შემდეგ, გულის მშვიდობაა და როგორც მაცხოვარი ბრძანებს: "მოვედით ჩემდა ყოველნი მაშვრალნი და ტვირთმძიმენი და მე განგისუენო თქუენ...
იხილეთ სრულად
უდიდესი განძი, რაც ყველაზე მეტად გვჭირდება და რასაც ხშირად მოგვმადლებს ხოლმე უფალი ჩვენი მხურვალე ლოცვის შემდეგ, გულის მშვიდობაა და როგორც მაცხოვარი ბრძანებს: "მოვედით ჩემდა ყოველნი მაშვრალნი და ტვირთმძიმენი და მე განგისუენო თქუენ" (მათ.11,28) და ასეც იცოდეთ, თუკი მოგეცათ მშვიდობა გულისა, ყველაფერი გაქვთ, ყველაზე მდიდრები ხართ.
მომავალი ცხოვრება გახლავთ სრულყოფილი უმწიკვლობა იმ გულისა, რომელიც აქ თანდათანობით იწმინდება. ამ სოფელში იგი ხშირად ახორხლილი, დაბურულია ცოდვით, ბოროტის კვამლით, ხანაც კი ღვთის მადლის მოქმედებით ნათლდება, ხედავს ღმერთს, უერთდება მ...
იხილეთ სრულად
მომავალი ცხოვრება გახლავთ სრულყოფილი უმწიკვლობა იმ გულისა, რომელიც აქ თანდათანობით იწმინდება. ამ სოფელში იგი ხშირად ახორხლილი, დაბურულია ცოდვით, ბოროტის კვამლით, ხანაც კი ღვთის მადლის მოქმედებით ნათლდება, ხედავს ღმერთს, უერთდება მას თავის უწრფელეს ლოცვაში და ზიარების საიდუმლოში.
ყმაწვილის გაზრდა-ჩამოყალიბებისას რაა ყველაზე მეტად საზრუნავი? ის რომ მან - "განანათლნეს თუალნი გულისანი" (ეფ.1,18.) არ შეგიმჩნევიათ განა, გულია პირველი ჩვენს ცხოვრებაში, თითქმის ყველანაირი ცოდვა, ყველაფრის შემეცნება სწორედ აქედან ...
იხილეთ სრულად
ყმაწვილის გაზრდა-ჩამოყალიბებისას რაა ყველაზე მეტად საზრუნავი? ის რომ მან - "განანათლნეს თუალნი გულისანი" (ეფ.1,18.) არ შეგიმჩნევიათ განა, გულია პირველი ჩვენს ცხოვრებაში, თითქმის ყველანაირი ცოდვა, ყველაფრის შემეცნება სწორედ აქედან რომ იწყება? გულია მხედველი ჭეშმარიტებისა, წინ უძღვის გონებრივ შემეცნებას. ამა თუ იმ საგნის შესწავლის პროცესი ასე წარიმართება: გული უმალ, წამში, მთლიანად ხედავს საგანს, მერე ეს აქტი, გულის ხედვით დაფიქსირებული (დანახული) ...