ღმერთთან მიახლების საიდუმლო - ციტატები, ამონარიდები

სახარებაში წერია, უფალი ღამით ლოცულობდაო (მაგ., ლკ. 6, 12). რატომ უყვარდათ წმინდანებს ღამით ლოცვა და რას ნიშნავს ჩვენთვის ასეთი ლოცვა?

ლოცვა არის მხსნელი კაცისა ყოველი განსაცდელისა და უბედურებისაგან, ლოცვა შრეტს ღვთის რისხვას და მის მადლს ჰფენს სოფელს. ამიტომაცაა ლოცვა ღვთის წყალობა კაცთა მიმართ.

როგორ მოვიპოვოთ შემოკრებილი ლოცვა?

რა მოელის კაცობრიობას, თუ ლოცვა შეწყდება ანდა მხოლოდ საეკლესიო წეს-ჩვეულების წინაშე გაღებულ ხარკად იქცევა?

ფსალმუნში ვკითხულობთ: „ლოცვაი მისი ცოდვად შეერაცხენ მას“ (ფსალმ. 108, 7). რომელი ლოცვა შეერაცხება კაცს ცოდვად?

ცხოვრებაში სხვადასხვა გაუთვალისწინებელი გარემოებები და სიტუაციები შეიძლება შეგვხვდეს. თუნდაც ასეთი შემთხვევა ავიღოთ: გემზე მართლმადიდებლებთან ერთად სხვა კონფესიების წარმომადგენლებიც მგზავრობენ. ამ დროს ქარიშხალი ამოვარდა, ხომალდს დაღუპვა ემუქრება. ადამიანები ხმამაღლა ლოცულობენ, ცხადია, ყველა თავისებურად. რა ქნან მართლმადიდებლებმა: შეწყვიტონ ლოცვა, თუ სხვა კონფესიების წარმომადგენლებსა და მწვალებლებს მოსთხოვონ დადუმება? ანდა სხვა მაგალითიც მოვიყვანოთ: ვთქვათ, სუფრასთან მოგვიწვიეს. სტუმრებს შორის კათოლიკეები და პროტესტანტებიც არიან, მასპინძელი „მამაო ჩვენო“-ს კითხულობს. ყველა სტუმარი დგება და ლოცულობს. რა ვქნათ: გავეცალოთ მაგიდას, თუ სხვა კომფესიების წარმომადგენლებს ვთხოვოთ, რომ არ ილოცონ? იხილეთ სრულად

სულის რა მდგომარეობის დროს შეირაცხება ლოცვა ცოდვად?

თქვა უფალმა: "რომლითა განკითხვითა განიკითხვიდეთ, განიკითხნეთ" (მთ. 7, 2). თუ ჩვენ არ შევუნდობთ კაცს, არც ღმერთი მოგვიტევებს ცოდვებს - ისინი ქვის მეწყერივით დაფარავენ ჩვენს ლოცვას.

ახდება თუ არა დაუმსახურებელი წყევლა?

რომელი ცოდვები აშრობენ ლოცვას და აქცევენ მას ცოდვად?