
ვიდრე ადამიანი ღვთის სამსჯავროს წინაშე არ წარსდგება, საკუთარ თავზე რეალურ განჩინებას არ მოისმენს, თავისთვის მიჩენილ ადგილს არ დაინახავს, მანამდე არ შეუძლია, იცოდეს, სათნოეყო თუ არა ღმერთს.
ვიდრე ადამიანი ღვთის სამსჯავროს წინაშე არ წარსდგება, საკუთარ თავზე რეალურ განჩინებას არ მოისმენს, თავისთვის მიჩენილ ადგილს არ დაინახავს, მანამდე არ შეუძლია, იცოდეს, სათნოეყო თუ არა ღმერთს.
როგორც ადამიანს უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე არ შეუძლია იცოდეს, რა ავადმყოფობა შეიძლება შეეყაროს უეცრად, ასევე არავის, ვიდრე პირში სული უდგას, არ ძალუძს იმედოვნებდეს, რომ გულში რაიმე ცოდვა არ შეეპარება.
თუ ლოცვასა და ღვაწლს თავმდაბლობით აღასრულებ, როგორც უღირსი, ისინი ღვთისთვის სათნო იქნება; ხოლო თუ გაიხსენებ სხვას - მიძინებულსა და ჯერ კიდევ დაუბადებელს და გულს გაიამპარტავნებ, ამაო იქნება შენი შრომა.
შეუძლებელია, როდესაც ადამიანი ღმერთს უსმენს, ღმერთმა მისი არ ისმინოს; ამიტომ იგი შორს არ არის ადამიანისგან. მაგრამ მისი საწინააღმდეგო ჩვენი სურვილები (და, მითუმეტეს, ქმედებები) ხელს უშლიან მას ჩვენს მოსმენაში.
როგორც ადამიანი თავისი მინდვრის ნაყოფის მიღებას დანამდვილებით მანამდე არ იმედოვნებს, ვიდრე მას ქოხში არ დააბინავებს, ასევე არც შენ შეგიძლია, დარწმუნებული იყო, როგორ ნაყოფს მიიღებ შენი გულისაგან, ვიდრე სუნთქვა შეგიძლია.
როდესაც კასრში თუნდაც სულ პატარა ხვრელია, რვინო იღვრება მანამდე, ვიდრე პატრონი ამის შესახებ შეიტყობდეს, - თუ იგი გაუფრთხილებელი; ასევე, ერთი შეხედვით მცირე გაუფრთხილებლობა ღუპავს დაუფიქრებელი ადამიანის ცხოვრების ნაყოფს.
ჩვენი სული ცვალებადია და ჰგავს რკინას, რომელსაც, თუ დაუდევრად მოვექცევით, ჟანგი შეჭამს, ხოლო თუ მას ცეცხლში გავახურებთ, განიწმინდება. ვიდრე ცეცხლშია იგი, მასვე ჰგავს, ისე, რომ არავის ძალუძს მასთან შეხება, რადგან ცეცხლია იგი. ასევე... იხილეთ სრულად
ვიდრე სხეულში ხარ, ნუ იქნები უდარდელი, ნურასოდეს მიენდობი საკუთარ თავს, თუნდაც ხანდახან თავს ვნებებისაგან თავისუფლად გრძნობდე; რამეთუ მტერი მზაკვრული მოსაზრებით დროებით წყვეტს თავდასხმებს, რათა მოშურნეობა შევასუსტოთ; მაშინ ისინი თ... იხილეთ სრულად