მაშასადამე, სიხარული ნაყოფია სულიწმიდისა. ადამიანი სხვაგვარად ვერ მოიწვევს სულიწმიდის მადლს, თუ არა მხოლოდ თბილი, გულწრფელი და მდაბალი ლოცვით. როდესაც ვლოცულობთ, ნუგეშინისმცემელი სულიწმიდა ჩვენთანა არს თვისითა მადლითა.
სულიერი მოღვაწეობა გულწრფელი სიყვარულით და მორჩილებით უნდა გამოირჩეოდეს. ვინაიდან, ვისაც ეს სამოსელი აცვია, მას ცხოვრების სიძნელეების არ ეშინია, არც სატანის მძულვარების, არც იმ სივერაგისა, რაც სატანის მთავარი იარაღია.
ღმერთი მოწყალების თვალით უყურებს ყოველსა გულწრფელსა და ერთგულსა შესაწირავსა, რაც გინდა მწვლილი (მცირე) იყოს იგი, მაშასადამე ყოველსა ღვთისმოყვარესა კაცსა უნდა უყვარდეს შეწირვა ღვთისა და მსახურება ნაყოფისაგან თვისისა.
ყოველი კეთილი საქმის თავი და სათნოებათა დასაბამი არის წრფელი ლოცვა–ვედრება ღმერთის წინაშე, რამეთუ სწორედ ლოცვისაგან იშვებიან ჩვენში სხვა სათნოებანიც და სწორედ ლოცვის შედეგად მოგვეცემა ღმერთისაგან ყოველგვარი სიკეთე.
მარხვასთან შეერთებული გულწრფელი ლოცვა ყოველივე იმას გააღვიძებს და გააცოცხლებს, რაც კაცის გულში და სულში კეთილი, წმინდა, პატიოსანი და ღვთაებრივია, ხოლო ყოველივე ბოროტ სურვილსა და მიდრეკილებას დათრგუნავს და მოსპობს
როდესაც ადამიანი თავის თავს ჩაუღრმავდება, იმდენ ნაკლოვანებას აღმოაჩენს, რომ ეკარგება სურვილი სხვათა განკითხვისა. გულწრფელი სინანული კი ხდება აღმხოცველი ჩადენილი დანაშაულისა და ამასთან ჩვენი შემრიგებელი უფალთან.
767. მისაღებია თუ არა მეუღლისაგან ისეთი ადამიანის შექება, რომელიც არ უყვარს მის ქმარს?
კეთილი ხასიათი, განათლებული გონება, განწმედილი გული, მართალი და წრფელი სვლა, შიში ღვთისა და სიყვარული მოყვასისა – აჰა, რაი არს და რასა შინა მდგომარეობს ქრისტიანობა.
თუკი ვინმე განაწყენებულია თქვენი მიზეზით, არავითარ ღვაწლს, არც ლოცვას, არც მონანიებას არ შეიწირავს უფალი, ვიდრე გულწრფელად არ შესთხოვთ პატიებას თქვენგან შეურაცხყოფილს.
თუ სული სოფლის ბორკილებისაგან არ გათავისუფლდა, ვერ შეძლებს გულწრფელად უყვარდეს ღმერთი, რამეთუ ყოფითი საზრუნავი, ღირსი ანტიოქეს თქმით, რაღაც საბურველის მსგავსია მისთვის
