13. ვინც ხორციელად ლოცულობს და ჯერაც არა აქვს სულიერი ცოდნა, მსგავსია იმ ბრმისა, რომლიც ღაღადებდა და ამბობდა: "დავითის ძეო, შემიწყალე მე" (მრკ. 10.48; ლკ. 18.38).
12. შეეცადე, რომ მრუდე რამ საქმე გააუვნებელყო არა კამათისმოყვარეობის გზით, არამედ იმ საშუალებებით, რასაც განაწესებს სულიერი რჯული, - ესე იგი მოთმინებით, ლოცვითა და შეუძრავი სასოებით.
11. ნუ ამაღლდება (გაამპარტავნდება) შენი გული საღვთო წერილის შემეცნებით, რათა არ დაიმონოს გმობის სულმა შენი გონება (ე. ი. არ უნდა გაგაამპარტავნოს საღვთო წერილის სიღრმეთა წვდომამ, რომ არ დაგეუფლოს გმობის სული ანუ რომ არ დახედო ზემოდ... იხილეთ სრულად
10. ნუ დაემოწაფები თავისი თავის მაქებელს, რათა გონებამდაბლობის (თავმდაბლობის) ნაცვლად ამპარტავნება არ ისწავლო
9. პირი გონებამდაბლისა ჭეშმარიტებას მეტყველებს, ხოლო ჭეშმარიტების მოპირისპირე მსგავსია იმ მსახურისა, უფალს რომ სილა გაარტყა ყბაში (ინ. 18.22)
8. ვისაც აქვს სულიერი რამ ნიჭი და, ამასთან, თანაუგრძნობს არმქონეთ, ამვარი ვინმე სწორედ თანაგრძნობის წყალობით ინარჩუნებს იმას, რაც ებოძა, მაშინ, როცა ვინც ქედმაღლობს, იღუპავს ნიჭს, იგვემება რა ქედმაღლობის გულისზრახვებით
7. მოუხმე ღმერთს, რომ გაგიხსნას გულის თვალები და იხილო შენ ის სარგებელი, რაც გამოცდილებით შემეცნებულ (აქ ხაზია გასმული ქრისტიანული მოღვაწეობის მთავარ ნიშანზე: ყოველი ლოცვა თუ საკითხავი გააზრებულად, მთელ შეგნებით, ცოდნისმიერად უნდა... იხილეთ სრულად
6. ვინც გონებამდაბალია და სულიერი საქმის მქონე, საღვთო წერილთა ამოკითხვისას ყოველივეს თავის თავზე ისაზრებს და არა სხვაზე
5. მთავრობდეს შენს ყველა განაზრახს ის, ვინც მთავარია ყველა სიკეთისა, რომ ღვთით აღსრულდეს დაგეგმილი.
4. მტკიცე სარწმუნოება კოშკია ძლიერი, ქრისტე კი ყველაფერი ხდება მორწმუნისათვის.
