მდუმარება - ციტატები, გამონათქვამები
469. როდესაც იმ ადამიანთა წრეში აღმოვჩნდები, რომლებიც საერო ან სულიერ საკითხებზე საუბრობენ, მაშინ როგორ მოვიქცე: მივიღო მონაწილეობა საუბარში თუ არა?
468. ხშირად, როდესაც ზოგადად ვლაპარაკობ, მრავალსიტყვაობაში ვვარდები, რომლისგანაც, როგორც ითქვა, ცოდვას ვერავინ გაექცევა (იგავ. 10, 19). ამ შემთხვევაში როგორ უნდა მოვიქცე?
467. არის ზოგიერთი, ასე ვთქვათ, ზოგადი საუბრები, რომლებშიც არც ცოდვაა და არც სარგებელი, როგორც მაგალითად: ქალაქის მოუწყობლობის ან მშვიდობის შესახებ, მის სიმდიდრეზე ან საომარ ვითარებებზე და მსგავს საკითხებზე. ნუთუ ასეთი საუბარიც შეუფერებელია? იხილეთ სრულად
მრავალსიტყვაობა სულიერი ძალების უაზრო ფლანგვაა. მრავალმეტყველი ადამიანის ლოცვა უღონო, დაფანტული, მშრალი, მჭკნარი მცენარის მსგავსი ხდება. მრავალმეტყველი ღრმა აზროვნების უნარს კარგავს. არ შეუძლია თავისი აზრის შეჩერება და კონცენტრირე... იხილეთ სრულად
როდესაც განმარტოებიდან გამოდიხარ, შეინახე, რაც მოგიპოვებია; რამეთუ თუ გალიის კარი ღია იქნება, მასში ჩაკეტილი ჩიტები გამოფრინდებიან. მაშინ უკვე აღარაფერი სარგებელი აღარ გვექნება ჩვენი მდუმარებისგან
ერთმა თქვა: "ყოველთვის, როდესაც ადამიანებთან გავდივარ, უფრო ნაკლებად ადამიანი ვბრუნდები უკან". ჩვენ ხშირად ვართ ამ მდგომარეობაში, რადგან დუმილი უფრო ადვილია, ვიდრე ის, რომ საუბარში რაიმე ზედმეტი არ თქვა; უფრო ადვილია სახლში დარჩენ... იხილეთ სრულად
განმარტოებასა და სიჩუმეში და არა ხალხსა და ხმაურში იბადება კეთილი და ზეციური აზრები.
როგორც ჯებირებში მომწყვდეული წყალი მიილტვის მაღლა, საკუთარ დინებას მიცემული, იღვრება ყველა მხარეს და მიისწრაფის დაბალი ადგილებისაკენ, ასევე სულიც, დაჯილდოვებული კეთილგონიერი მდუმარებით, იგი თავის თავში გროვდება და მიისწრაფის მაღლა... იხილეთ სრულად
მსჯელობა ყველაზე უკეთესია, მოსმენა ყველაზე საჭირო, მდუმარება ყველაზე უკეთესი, მრავალმეტყველება ყველაზე ცუდი.
მინახავს საკუთარი სიტყვებისაგან მრავალი ცოდვით დაცემული, მაგრამ თითქმის არავინ მდუმარებით.