ურიათა, რომელთა სტანჯეს უფალი იესო ქრისტე, ერთი მაინც შესანდობელი მიზეზი ჰქონდათ, ის, რომელ მათ დაჯერებით არ იცოდნენ, ვინ იყო იგი; ჩვენ კი ვიცით და გვრწამს იგი და გვიყვარს, მაშასადამე, ჩვენ არცა ერთი შესანდობელი მიზეზი არ გვექმნებ...
იხილეთ სრულად
ურიათა, რომელთა სტანჯეს უფალი იესო ქრისტე, ერთი მაინც შესანდობელი მიზეზი ჰქონდათ, ის, რომელ მათ დაჯერებით არ იცოდნენ, ვინ იყო იგი; ჩვენ კი ვიცით და გვრწამს იგი და გვიყვარს, მაშასადამე, ჩვენ არცა ერთი შესანდობელი მიზეზი არ გვექმნება და არა გვაქვს, როდესაც ვსტანჯავთ მას ჩვენისა სიცოდვითა და ურჩებითა.
ქრისტიანე ცოდვის მოურიდებელი მეორედ ჯვარს აცვამს იესო ქრისტესა. საკვირველიც არ არის. შეუძლია გულგრილად უყუროს ცოდვათა ჩვენთა, რომელთა მოსპობისათვის მან ესოდენი მოითმინა?
ნუ გაქვს იმედი, ნუ სასოებ, რომელ მარხვა დიდი რამე მსხვერპლი იყოს ღვთის წინაშე, რომელ გრძელ ჟამიერი ლოცვაზე დგომა, მრავალი მეტანიის ყრა, დიდად რაიმედ მიიღოს ღმერთმან, თუ არ მოაკვდინე შენ შორის ასონი ცოდვისანი, თუ არ განახლდი სულიერ...
იხილეთ სრულად
ნუ გაქვს იმედი, ნუ სასოებ, რომელ მარხვა დიდი რამე მსხვერპლი იყოს ღვთის წინაშე, რომელ გრძელ ჟამიერი ლოცვაზე დგომა, მრავალი მეტანიის ყრა, დიდად რაიმედ მიიღოს ღმერთმან, თუ არ მოაკვდინე შენ შორის ასონი ცოდვისანი, თუ არ განახლდი სულიერად, არცა მარხვა, არცა მრავალი ლოცვის მოსმენა, არცა აღსარების თქმა არ გაცხონებს შენ, თუ სრულიად არ განეშორე ცოდვასა, თუ არ მოკვდა ის მატლი ცოდვისა, რომელი სჭამს შენს გულს.
ყველაზე ადვილია ცოდვის დაძლევა მაშინ, როცა იგი იბადება. თავდაპირველად ცოდვა ჭიანჭველასავით სუსტი, თითქოს შეუმჩნეველია, ხოლო როცა იზრდება, ლომივით ძლიერი, საშიში ხდება, აწვალებს ჩვენს სულს და ძალას აცლის. ამიტომ კიბისაღმწერელი გვირ...
იხილეთ სრულად
ყველაზე ადვილია ცოდვის დაძლევა მაშინ, როცა იგი იბადება. თავდაპირველად ცოდვა ჭიანჭველასავით სუსტი, თითქოს შეუმჩნეველია, ხოლო როცა იზრდება, ლომივით ძლიერი, საშიში ხდება, აწვალებს ჩვენს სულს და ძალას აცლის. ამიტომ კიბისაღმწერელი გვირჩევს - ფხიზლად ვადევნოთ თვალყური ჩვენს გულს, და გონება მუდამ ჭვრეტდეს მას იესოს ლოცვის მეშვეობით
როდესაც შენ არ სწუხარ, არამედ ადვილად შეუნდობ შენ თავს ცოდვასა, ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ არ აპირობ ცოდვის დატევებას, არამედ მზათ ხარ კიდევ ყოველთვის აღასრულო იგი. ამ სახით შენ მიეჩვევი ცოდვას; ცოდვა გარდაიქცევა შენში მეორე ბუნებად...
იხილეთ სრულად
როდესაც შენ არ სწუხარ, არამედ ადვილად შეუნდობ შენ თავს ცოდვასა, ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ არ აპირობ ცოდვის დატევებას, არამედ მზათ ხარ კიდევ ყოველთვის აღასრულო იგი. ამ სახით შენ მიეჩვევი ცოდვას; ცოდვა გარდაიქცევა შენში მეორე ბუნებად, და ამისა მერმე მონანება არა თუ გაგიჭირდება, სრულიად შეუძლებელი იქმნება შენთვის.
ცოდვას ადვილად ნუ უყურებ; რაც გინდა მცირე იყოს ცოდვა, ხომ უმეტესად უნდა შეგაწუხებდეს, მაგრამ მცირე ცოდვისათვისაც უდები ნუ ხარ. მართალია, ღმერთი მოწყალეა, მან იცის ჩვენი ბუნების უსუსურობა, იგი მოგვიტევებს ჩვენ ცოდვას, მაგრამ როდის?...
იხილეთ სრულად
ცოდვას ადვილად ნუ უყურებ; რაც გინდა მცირე იყოს ცოდვა, ხომ უმეტესად უნდა შეგაწუხებდეს, მაგრამ მცირე ცოდვისათვისაც უდები ნუ ხარ. მართალია, ღმერთი მოწყალეა, მან იცის ჩვენი ბუნების უსუსურობა, იგი მოგვიტევებს ჩვენ ცოდვას, მაგრამ როდის? რა პირობით? მაშინ და იმ პირობით, თუ ნახავს, რომ კაცი ნანობს, ესე იგი სწუხს, გრძნობს თვის სიცოდვეს; და თუ ნახა, რომ ჩვენ არარათ ვაგდებთ ჩვენ ცოდვას, თუ ჩვენვე მოუტევებთ ჩვენს თავს ცოდვათა, მაშინ იგი აღარ მოგიტევებს.
„ნუ იტყვი, ვსცოდე, რა იქმნას ჩემდა?“ ამ სიტყვებში შესანიშნავი ჰაზრი არის, რომელზედაც ღირს მივაქციოთ საკუთარი ყურადღება. „რა არის, რომ ვსცოდო? უცოდველი ვინ არის? გარნა ღმერთმან არ იცის ჩვენი სისუსტე? ღმერთი მოწყალეა და მოგვიტევებს“...
იხილეთ სრულად
„ნუ იტყვი, ვსცოდე, რა იქმნას ჩემდა?“ ამ სიტყვებში შესანიშნავი ჰაზრი არის, რომელზედაც ღირს მივაქციოთ საკუთარი ყურადღება. „რა არის, რომ ვსცოდო? უცოდველი ვინ არის? გარნა ღმერთმან არ იცის ჩვენი სისუსტე? ღმერთი მოწყალეა და მოგვიტევებს“ – ამ სახით მრავალნი პირნი თავის თავს შეუნდობენ და გაუადვილებენ ცოდვას. ეს დიდი შეცთომა არის, ძმანო!
„ნუ აჰყვები კაცსა ცოდვის მოქმედებად“ (ის. ზირ. 4.3), ესე იგი ნუ დაუჯერებ კაცსა ცოდვის მოქმედებად. ეს დარიგება ვისაც ახსოვს, ის მრავალთა ცოდვათგან იხსნის თავის სულს, მისთვის, რომელ ყოველი კაცი მრავალ ცოდვაში ჩავარდება სხვის მიხედვი...
იხილეთ სრულად
„ნუ აჰყვები კაცსა ცოდვის მოქმედებად“ (ის. ზირ. 4.3), ესე იგი ნუ დაუჯერებ კაცსა ცოდვის მოქმედებად. ეს დარიგება ვისაც ახსოვს, ის მრავალთა ცოდვათგან იხსნის თავის სულს, მისთვის, რომელ ყოველი კაცი მრავალ ცოდვაში ჩავარდება სხვის მიხედვით და სხვის აყოლით; მაგალითი წარიტაცებს კაცს. ბოროტი კაცი ხშირად აცთუნებს და აიყოლიებს კაცსა სუსტსა.
