აგიოგრაფიულ ლიტერატურაში აღწერილია იაკობ განდეგილის ცხოვრება, რომელშიც ყველაზე დიდი ზნეობრივი დაცემის მაგალითია ნაჩვენები. ღვინით დამთვრალმა სამი ცოდვა ჩაიდინა: მრუშობა, მკვლელობა და შემდეგ დაკრძალვის ქრისტიანული წესის გარეშე გადამალა თავისი მსხვერპლის გვამი. მაგრამ ამავე ცხოვრებაში აღწერილია დაცემული ასკეტი - იაკობის ის არაჩვეულებრივი ღვაწლი, რომელიც ღვთისგან განგდებულმა მრუშმა და მკვლელმა იტვირთა. ათი წელი ილოცა მან მიწისქვეშეთში, ერთ პატარა სე...

link

დამტკიცებულია, რომ რომ შვილებზე მემკვიდრეობით გადადის მშობლების არა მარტო ფიზიკური, არამედ სულიერი თვისებებიც. დედ-მამის ემოციური ცხოვრება გენეტიკურ კოდში აისახება და მათ შვილებს მიდრეკილებათა სახით გადაეცემა. მშობლებმა, რომლებმაც საკუთარი შვილის მკვლელობა გადაწყვიტეს, მკვლელობისადმი მიდრეკილება უკვე შეიტანეს გენეტიკურ ფონდში. ეს მიდრეკილება იმ მომავალი ბავშვის ფსიქიკას დაამძიმებს, რომლებიც მათი ძმებისა და დებისგან განსხვავებით არ იქნებიან მოკლულ...

link

ჩვილის მკვლელობა მარტო ზნეობრივი დაცემა და ადამიანის დეგრადაცია როდია, ქრისტიანისთვის ის უკვე საშინელ სულიერ უფსკრულად იქცევა. ბიბლიაში ნათქვამია: "არა კაც-ჰკლა". ეს მცნება ადამიანის ღმერთთან კავშირის უცილობელი პირობაა. ამ მცნების დარღვევით ადამიანი თვითონ განეშორება უფალს და უღმერთოდ რჩება.

link

link

კართაგენში იდგა კერპი, სახელად - მოლოქი. იგი სულ სპილენძითა და ვერცხლით იყო ნაკეთები. მის შიგნით ცეცხლს ანთებდნენ. გავარვარებული კერპის გამოწვდილ ხელებზე ჩვილებს დებდნენ, რომლებიც ნებაყოფლობით მოჰყავდათ საკუთარ მშობლებს. ჩვილის მკვლელობა დემონისთვის შესაწირ უდიდეს მსხვერპლად ითვლებოდა. ბავშვთა შემზარავი კვნესისა და კივილის ჩასახშობად ქურუმები მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე უკრავდნენ, მღეროდნენ და როკავდნენ. მოლოქი სიმდიდრის ღმერთად ითვლებოდა. ფუფუნების...

link

ქანანელ ტომთა განადგურებას დავით მეფსალმუნე ღვთის რისხვად მიიჩნევს. ისინი ადამიანთა მსხვერპლშეწირვის გამო დაისაჯნენ. შუასაუკუნეების ჯადოქრულ და მაგიურ რიტუალებში კულმინაციური პუნქტი ჩვილის მკვლელობა იყო, ამიტომ მისტიკური თვალსაზრისით აბორტები შესაძლებელია განხილულ იქნას როგორც ხალხისგან გაუცნობიერებელი კერპთაყვანისმცემლობა, როგორც საყოველთაო ჰეკატომბა(მასობრივი მკვლელობები მიძღვნილი ჯადოქრობისა და სიკვდილის ქალღმერთის - ჰეკატისადმი, რომელსაც გველ...

link

ინგლის-საფრანგეთის ასწლიანი ომის დროს საფრანგეთის ერთ-ერთი გამოჩენილი მხედართმთავარი ჰერცოგი დე რე იყო. ამ ადამიანის ცხოვრება საშინელ ზღაპარს ჰგავს, მაგრამ კაცობრიობის საუბედუროდ და სამარცხვინოდ ეს არ არის ზღაპარი, არც კოშმარული ლეგენდაა, არამედ სასამართლო პროტოკოლებსა და ისტორიულ ქრონიკებში დაფიქსირებული ნამდვილი ამბავია.მამა მას ბავშვობის ასაკში გარდაეცვალა. დედამ ბაბუას მიაბარა. მან ბრწყინვალე საერო განათლება მიიღო, მაგრამ ყოველგვარი ზნეობრივი...

link

არც ერთი ცხოველი, არც ერთი ქვეწარმავალი, თვით გველი და ღრიანკალიც კი, თავის ნაშიერს ძალით არ კლავს. ცივილიზაციის, განათლების და ჰუმანიზმის ეპოქის ადამიანმა სისასტიკით ედამიწაზე მცხოვრებ ყველა არსებას გადააჭარბა, ის გველებსა და ღრიანკლებზე დაუნდობელი გახდა. სანამ ბავშვების მკვლელობა ყველაზე საშინელ ბოროტმოქმედებად არ გამოცხადდება და კანონის მიერ დაუსჯელი დარჩება, ყველა მოწოდება მშვიდობისა და სამართლიანობისკენ მხოლოდ კანიბალის სახეზე აფარებული ნიღა...

link

მრავალი ლაპარაკობს საკუთარ პატრიოტიზმზე, მის სამშობლოსადმი სიყვარულზე, მაგრამ სამშობლო - უპირველეს ყოვლისა თავად ხალხია. სამშობლო მხოლოდ წარსული როდია, ეს არის აწმყოც და მომავალიც.მშობლები შვილთა მოკვდინებით თავისი სამშობლოს მომავალს კლავენ. ეს ხომ გენოციდია, თანაც საკუთარი ერის წინააღმდეგ.

link

ომი - უდიდესი უბედურებაა; მასში თითქოსდა ხორცშესხმულია ცოდვის ის სატანური ენერგია, რომელსაც კაცობრიობა აგროვებს. ომში მრავალ სისასტიკეს ჩადიან, ბრძოლის ველზე მტერს კლავენ, მაგრამ თვითონაც იღუპებიან, აქ კი მკვლელი დაუცველ ჩვილს კლავს და საპასუხო ქმედებისგან დაზღვეულია. ბრძოლის ველზე მეომარი მტერს ებრძვის, ხოლო საკუთარ შვილთა მკვლელი მშობლები ყაჩაღებსა და ავაზაკებზე გაცილებით უარესად იქცევიან. ყოველ შემთხვევაში ყაჩაღიცა და ავაზაკიც რისკავს თუნდაც კ...

link