თუკი მხოლოდ იმიტომ ვიმარხულებთ, რომ თითქოს ცოდვაა საზრდელის მიღება, მაშინ არა თუ სარგებელს ვერ

თუკი მხოლოდ იმიტომ ვიმარხულებთ, რომ თითქოს ცოდვაა საზრდელის მიღება, მაშინ არა თუ სარგებელს ვერ ვპოვებთ მსგავსი თავშეკავებისაგან, არამედ მოციქულის სწავლების თანახმად: "საჭმელი ღმერთმან დაჰბადნა მისაღებელად მადლობით მორწმუნეთათვის და რომელთა იციან ჭეშმარიტებაი" (1 ტიმ. 4, 3) და "არარაი შეგინებულ არს თავით თვისით გარნა თუ რომელი-იგი შე-ვინმე-ჰრაცხოს შეგინებულად, იგი არს შეგინებულ" (რომ. 14,14). ამიტომ, არავინ განიკითხებოდა საზრდელის მიღების გამო, ხოლო მჭამელნი იმისთვის განიკითხებიან, რომ საჭმლის მიღებას მოეზავების ან მოჰყვება კდემა".