სიმშვიდე არის ნაყოფი და შედეგი ჩვენი გლოვისა საკუთარ ცოდვებზე. ყველაზე მეტად ჩვენ ვეძებთ სულიერ

სიმშვიდე არის ნაყოფი და შედეგი ჩვენი გლოვისა საკუთარ ცოდვებზე. ყველაზე მეტად ჩვენ ვეძებთ სულიერ სიმშვიდეს, მაგრამ ვერ ვპოულობთ მას, რადგან იგი თვინიერებისა და უბოროტობის შედეგია. “...ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშვიდ ვარ და მდაბალ გულითა და ჰპოვოთ განსუენებაი სულთა თქვენთაი” (მათ. 11, 29). აი, ხომ ხედავთ, უფალი გვთავაზობს ვისწავლოთ მისგან არა შრომისმოყვარეობა, არა მოთმინება ან სხვა თვისებები და სათნოებანი, არამედ, პირველ რიგში, სიმშვიდე და გულის სიმდაბლე.