სახე, ხატი არ უნდა იყოს სრულიად განსხვავებული ჭეშმარიტებისაგან, - სხვაგვარად ეს არც იქნეობდა ხატი,

სახე, ხატი არ უნდა იყოს სრულიად განსხვავებული ჭეშმარიტებისაგან, - სხვაგვარად ეს არც იქნეობდა ხატი, მაგრამ არც სრულიად თანაფარდი უნდა იყოს მისი, რადგან მაშინ ეს თვით ჭეშმარიტება იქნებოდა და არა მისი ხატი. ასე რომ, ხატი თავის საზღვრებში უნდა იყოს მოქცეული და არ შეიცავდეს სრულ ჭეშმარიტებას, თუმცა არც მთლიანად უნდა იყოს დაშორებული მას; რამეთუ ხატს რომ ყოველივე ჰქონდეს, რაც ჭეშმარიტებას აქვს, მაშინ ეს თვით ჭეშმარიტება იქნებოდა. ერთი სიტყვით, ხატს რაღაც თავის თავში უნდა ჰქონდეს, რაღაცას კი ჭეშმარიტებას უტოვებდეს.