ამპარტავანი ადამიანის განსახიერებები იყვნენ ძველი ფარისევლები. საეროდ, სახარებაში ჩვენ ჩვენი ყველა

ამპარტავანი ადამიანის განსახიერებები იყვნენ ძველი ფარისევლები. საეროდ, სახარებაში ჩვენ ჩვენი ყველა კითხვის პასუხს ვიპოვით, თუკი ყურადღებით წავიკითხავთ. პარისევლები მოელოდნენ მესიას, მაგრამ როცა იგი მოევლინა ქვეყანას, არ სცნეს. რატომ? - მათ, არსებითად არ სჭირდებოდათ მხსნელი, ვერ გრძნობდნენ თავიანთ საერთო საკაცობრიო დაცემას, სინანულის აუცილებლობას. ამიტომაც ქრისტე - სიყვარულისა და სინანულის მქადაგებელი - მათში მხოლოდ გაღიზიანებას იწვევდა, რაც შემდეგ გაბოროტებასა და სასტიკ სიძულვილში გადაიზარდა. ამაყ ადამიანს არ შეუძლია შეინანოს და, ამდენად, არც სულიერი განახლება და აღდგენა ძალუძს. ფარისევლებს მოსწონდათ საკუთარი თავი, თავიანთი წესები, მათდამი საყოველთაო პატივისცემას აუცილებლობასავით იღებდნენ, იფერებდნენ, მოძღვრებს რომ ეძახდნენ. ქრისტემ ამხილა ფარისევლები და უთხრა: ადამიანი ვისი მსახურიცაა, მასვე ემონება - ცოდვის მსახური ცოდვის მონაა და ანგვარი მონობა ყველაზე საშინელი და მტანჯველია