ქურდობა. მცნება არა იპარო ზოგიერთს მეტისმტეტად კონკრეტულად ესმის, როგორც მხოლოდ აშკარა პარვისა და

ქურდობა. მცნება "არა იპარო" ზოგიერთს მეტისმტეტად კონკრეტულად ესმის, როგორც მხოლოდ აშკარა პარვისა და ქურდობის აკრძალვა, მაგრამ სინამდვილეში პარვად ითვლება ყოველგვარი მიტაცება სხვისი ქონების, პირადისა თუ საზოგადოსი. ტაცებად (პარვად) უნდა ჩაითვალოს ვალის დაუბრუნებლობა (ფულის, ნივთების), მუქთახორობა, მათხოვრობა უკიდურესი გაჭირვების გარეშე, როდესაც კაცს შეუძლია იმუშაოს და ისე მოიპოვოს საკვების ფული. თუ ვინმე სხვისი უბედურებით არგებლობს და ართმევს მას რაიმე ქონებას, უფრო მეტს, ვიდრე ეკუთვნის, ესაა ანგარების ცოდვა.
    ნივთებისა და პროდუქტების მომატებულ ფასებში გაყიდვა (სპეკულაცია), ასევე ტრანსპორტში უბილეთო მგზავრობა და სხვა ამგვარი ცოდვები აგრეთვე არის დარღვევა მცნებისა "არა იპარო". თუ მონანულს აქვს ასეთი ცოდვა ჩადენილი, კარგი იქნება, თუ შესაძლებელია, ვალი გადაიხადოს, მოპარული ნივთი ანდა მისი ღირებულება კი პატრონს დაუბრუნოს - სულ ერთია, რამდენი ხანია გასული ამ ამბის შემდე. ეს იქნება ეპიტიმიის საუკეთესო ფორმა.