როგორც წმ. გრიგოლ ნოსელი წერს "კაცი შორის ორთა საქმეთასა არს: ცოდვისა და სათნოებისა". იგი ან კერპთმსახურია ან ღვთისმსახური, ან სიძვისმოქმედია ან სიწმინდის მატარებელი, სიმართლეს ესწრაფვის ან უსამართლობას, არის ამპარტავანი ან თავმდა...
იხილეთ სრულად
როგორც წმ. გრიგოლ ნოსელი წერს "კაცი შორის ორთა საქმეთასა არს: ცოდვისა და სათნოებისა". იგი ან კერპთმსახურია ან ღვთისმსახური, ან სიძვისმოქმედია ან სიწმინდის მატარებელი, სიმართლეს ესწრაფვის ან უსამართლობას, არის ამპარტავანი ან თავმდაბალი. ერთ-ერთის საბოლოო გამარჯვება მეორის უცილობელ მოსპობას ნიშნავს, რადგან "ღმრთისმსახურებისა დამტკიცებაჲ სიკუდილი არს კერპთმსახურებისაჲ, ეგრეთვე სიმართლისა მიერ მოიკვლის უსამართლობაჲ"... და ა.შ.
ეკლესია სულის განსაკურნებელი სავანეა. აქ მოდიან ყველანი: კეთილნი და ბოროტნი, ქვრივნი და ღატაკნი, მდიდარნი და მრუშნი, მკვლელები; მოდიან ცხოვრებით დაღლილნი, მოდიან ტვირთმძიმენი და სნეულნი, კეთილშობილნი და ბოროტი ძალით შეპყრობილნი, მ...
იხილეთ სრულად
ეკლესია სულის განსაკურნებელი სავანეა. აქ მოდიან ყველანი: კეთილნი და ბოროტნი, ქვრივნი და ღატაკნი, მდიდარნი და მრუშნი, მკვლელები; მოდიან ცხოვრებით დაღლილნი, მოდიან ტვირთმძიმენი და სნეულნი, კეთილშობილნი და ბოროტი ძალით შეპყრობილნი, მოდიან, რათა უკეთესი გახადონ თავიანთი ცხოვრება, გამოასწოროს ჩადენილი დანაშაული, ჩამოიბანონ ბიწი სულისა. ეკლესია ყველას აძლევს საშუალებას განწმენდისა და სულიერი ფერისცვალებისა, ოღონდ უნდა იყოს ჭეშმარიტი სინანული და დიდი სუ...
თუ გვსურს, ადამიანებთან მშვიდობა გვქონდეს, აუცილებელია მშვიდობა დავამყაროთ საკუთარ თავთან, მოვიპოვოთ სულის სიმშვიდე, ეს კი ისევ და ისევ ეკლესიურობით, ვნებებთან და ცოდვებთან ბრძოლით, ღვთის მცნებებისა და მისი ნებისადმი ერთგულებით მი...
იხილეთ სრულად
თუ გვსურს, ადამიანებთან მშვიდობა გვქონდეს, აუცილებელია მშვიდობა დავამყაროთ საკუთარ თავთან, მოვიპოვოთ სულის სიმშვიდე, ეს კი ისევ და ისევ ეკლესიურობით, ვნებებთან და ცოდვებთან ბრძოლით, ღვთის მცნებებისა და მისი ნებისადმი ერთგულებით მიიღწევა.
52. როგორც სხეულისთვის არსებობს ნივთიერი სამყარო, ასევე გონებისთვის - წარმოსახვითი სამყარო და როგორც დედაკაცის სხეულთან მრუშობს სხეული, ასევე გონებაც წარმოსახული დედაკაცის სხეულთან მრუშობს თავისი წარმოსახული სხეულით, რამეთუ ის წარ...
იხილეთ სრულად
52. როგორც სხეულისთვის არსებობს ნივთიერი სამყარო, ასევე გონებისთვის - წარმოსახვითი სამყარო და როგორც დედაკაცის სხეულთან მრუშობს სხეული, ასევე გონებაც წარმოსახული დედაკაცის სხეულთან მრუშობს თავისი წარმოსახული სხეულით, რამეთუ ის წარმოსახვით თავის სხეულს წარმოსახული დედაკაცის სხეულთან ერთად ხედავს. ასევე იგი ფიქრში სამაგიეროს მიაგებს თავის წარმოსახულ მაწუხებელს. იგივე ხდება სხვა ცოდვათა შემთხვევაშიც, რამეთუ რასაც სხეული ნივთიერ სამყაროში საქმით აკეთ...
51. როცა ხედავ, რომ წუთისოფელზე ფიქრისას შენი გონება ღვთისმოსაობითა და მართებულად მოქმედებს, იცოდე, რომ შენი სხეულიც წმინდა და უცოდველია. ხოლო, როცა ცოდვილი ფიქრებით მოცულ გონებას ხედავ და ამას არ აღკვეთ, მაშინ იცოდე, რომ შენი სხე...
იხილეთ სრულად
51. როცა ხედავ, რომ წუთისოფელზე ფიქრისას შენი გონება ღვთისმოსაობითა და მართებულად მოქმედებს, იცოდე, რომ შენი სხეულიც წმინდა და უცოდველია. ხოლო, როცა ცოდვილი ფიქრებით მოცულ გონებას ხედავ და ამას არ აღკვეთ, მაშინ იცოდე, რომ შენი სხეულიც არ დააყოვნებს იმავე ცოდვაში ჩავარდნას.
33. გონების მანკიერების საფუძველია, პირველ რიგში, არასწორი ცოდნა, მეორე - საყოველთაოდ აუცილებლის უცოდინრობა, (ამას ვამბობ ადამიანის გონებასთან დაკავშირებით, რამეთუ ანგელოზთათვის არაა ნიშანდობლივი რაიმეს ნაწილობრივი ცოდნა); მესამე ...
იხილეთ სრულად
33. გონების მანკიერების საფუძველია, პირველ რიგში, არასწორი ცოდნა, მეორე - საყოველთაოდ აუცილებლის უცოდინრობა, (ამას ვამბობ ადამიანის გონებასთან დაკავშირებით, რამეთუ ანგელოზთათვის არაა ნიშანდობლივი რაიმეს ნაწილობრივი ცოდნა); მესამე - ვნებიანი გულისთქმანი, მეოთხე - ცოდვის მოსურვება.
3. ცოდვები სულიერ ძალთა ე.ი. გონების, გულისთქმისა და გულისწყრომის არასწორი გამოყენების შედეგად შეგვემთხვევა. გონების ძალის არასწორი გამოყენებაა: უვიცობა და განუსჯელობა, გულისწყრომისა და გულისთქმის ძალთა - სიძულვილი და თავშეუკავებლ...
იხილეთ სრულად
3. ცოდვები სულიერ ძალთა ე.ი. გონების, გულისთქმისა და გულისწყრომის არასწორი გამოყენების შედეგად შეგვემთხვევა. გონების ძალის არასწორი გამოყენებაა: უვიცობა და განუსჯელობა, გულისწყრომისა და გულისთქმის ძალთა - სიძულვილი და თავშეუკავებლობა. მათი კეთილი გამოყენებაა: ცოდნა, კეთილგონიერება, სიყვარული და უბიწოება. ამგვარ ვითარებაში ღვთისაგან ქმნილთა და არსებულთა შორის არაფერია ბოროტი.
87. მონაზვნებს სამი უმთავრესი ზნეობრივი მდგომარეობა გააჩნიათ: პირველი, როცა საქმით არასდროს სცოდავენ, მეორე, როცა ცოდვილ გულისთქმებს სულში დაყოვნების საშუალებას არ აძლევენ, მესამე, როცა გონებაში დედაკაცსა და შეურაცხმყოფელთ უბიწოდ ...
იხილეთ სრულად
87. მონაზვნებს სამი უმთავრესი ზნეობრივი მდგომარეობა გააჩნიათ: პირველი, როცა საქმით არასდროს სცოდავენ, მეორე, როცა ცოდვილ გულისთქმებს სულში დაყოვნების საშუალებას არ აძლევენ, მესამე, როცა გონებაში დედაკაცსა და შეურაცხმყოფელთ უბიწოდ წარმოისახავენ.
