რა ჯობს: ლოცვის წესის კითხვა, თუ ახლობლის დახმარება?
იხილეთ სრულად
ყველაფერი კარგია თავის დროზე, თავის ადგილიზე, მაგრამ თუ შენ სხვისი დახმარების მიზეზით ყოველდღე თავს ანებებ ლოცვას, ან მიაფუჩეჩებ, ეს შენთვის ნამდვილად ცუდი იქნება. აირჩიე ოქროს შუალედი - თუ ლოცვისას დახმარებას გთხოვენ, შეაჩერე ლოცვა და მიეხმარე ძმას, დას, როგორც ქრისტეს, ხოლო თუ არ გთხოვენ, თავად ნუ მოახვევ თავს ამას.
ზოგჯერ ადამიანი ლოცულობს, თითქოს, გულითადად, მაგრამ მის ლოცვას არ მოაქვს მისთვის სიმშვიდე, სიხარული. რატომ?
იხილეთ სრულად
იმიტომ, რომ მან გულწრფელად არ მოინანია იმ დღეს ჩადენილი ცოდვები, რითიც გული წაიბილწა. ამით კი უფალი განარისხა. მაგრამ თუ გაიხსენებს თავის დანაშაულს, მთელი გულწრფელობით შეინანებს და მიუკერძოებლად განიკითხავს საკუთარ თავს, მაშინვე გულში შემოვა სიმშვიდე, "რომელიც ყველა გონებაზე უზენაესია" (ფილ. IV, 7). საეკლესიო ლოცვებში არის ცოდვების ჩამონათვალი, მაგრამ იქ ყველა ცოდვა არ არის ნახსენები. ხშირად სწორედ ის ცოდვა არ არის ნახსენები, რომელიც ჩვენ ჩავიდი...
რა უწყობს ხელს ღვთისმსახურების დროს ყურადღების მოკრებას?
იხილეთ სრულად
ღვთისმსახურების დროს სასარგებლოა გულში მოკლე ლოცვის გამეორება, რადგან ეს ხელს უწყობს ყურადღების მობილიზებას და იცავს გონებას გაფანტვისაგან. ლოცვის აუჩქარებლად წაკითხვა ყურადღების მოკრებას უწყობს ხელს, სწარფად წაკითხვა კი - არა (წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი).
როგორ ვებრძოლოთ ლოცვისას აზრების გაფანტვას?
იხილეთ სრულად
ლოცვის დროს აზრები იფანტება. ამიტომ ყურადღება მაქიმალურად უნდა დაძაბოთ. როგორც კი ფიქრი გაგექცევა, დააბრუნე იგი, ისევ გაგექცევა, ისევ დააბრუნე და ასე მუდამ. ყოველთვის, რასაც უყურადღებოდ, შესაბამისად გაუაზრებლად წაიკითხავ, თავიდან წაიკითხე. რამდენჯერაც უნდა გაგექცეს, ერთსა და იმავე ადგილას, ყოველთვის უკან დაბრუნდი, სანამ სრულიად არ გაიაზრებ და იგრძნობ წაკითხულს (წმ. თეოფანე დაყუდებული).
რა ვქნა, ლოცვის დროს ყურადღება რომ არ მეფანტებოდეს?
იხილეთ სრულად
ეს შესაძლებელია, თუ სულს არ მივცემთ უქმად ყოფნის საშუალებას - ის მუდმივად დაკავებული უნდა იყოს ღმერთზე, ღვთიურ საქმეებსა და მის ნაბოძარზე, აგრეთვე აღსარებაზე ფიქრით; ამავდროულად იგი აღვსილი უნდა იყოს ყოველივე ამის გამო მადლიერებით.