636. ზოგიერთები აშკარად და ყველას წინაშე იღებენ გაცემულ მოწყალებას; ზოგს, კეთილშობილების გამო, აშკარა აღებისა რცხვენია, ხოლო ზოგიერთები ავადმყოფობენ და სახლებში წვანან. აქედან გამომდინარე, საჭირო ხომ არაა ზოგიერთის გამორჩევა, თუ ყველას ერთნაირად უნდა მიეცეს მოწყალება?
იხილეთ სრულად
ყველა, ვინც მოწყალებას აშკარად იღებს, ერთ თანრიგში ჩათვალე, ოღონდ მათ, ვინც უძლურია და რაღაცით იტანჯება, ცოტა მეტად უნდა დავეხმაროთ. ისინი კი, რომელთაც აშკარად, ხალხის წინაშე მოწყალების აღებისა რცხვენიათ და ისინიც, რომლებიც ავადმყოფობის გამო სახლებში წვანან, სხვა თანრიგში იგულისხმე და იმისდა მიხედვით მიეცი, როგორც საჭიროებენ, რისი კეთების ძალა შესწევს შენს ხელებს (ეკლეს. 9, 10) და როგორც მათ შეეფერება.
link
633. მითხარი, ბატონო აბბა, ვისაც არაფერი აქვს მისაცემი, მაშინ ის როგორ გახდება იმ კურთხევის თანაზიარი, რომელიც უფალმა მის მარჯვნივ მდგომებს აღუთქვა: „მოვედით, კურთხეულნო, მამისა ჩემისანო, და დაიმკვიდრეთ განმზადებული თქუენთვის სასუფეველი დასაბამითგან სოფლისაით, რამეთუ მშიოდა და მეცით მე ჭამადი“, და ა.შ. (მათე 25, 34-35)
იხილეთ სრულად
ძმაო! მოციქულებს საკუთრება არ ჰქონდათ, მაგრამ განა ისინი ამ კურთხევის თანაზიარნი არ გახდნენ? ღირსებები განსხვავებულია და ღმერთი ყველას თავისი ღირსების შესაბამისად ელაპარაკებოდა; რამეთუ ნეტარებებში მან ცხონების მსურველთა განსხვავება გვიჩვენა. სულიერ საკითხზე მსჯელობა მიწიერი მაგალითითაც შეგვიძლია. წარმოიდგინე, რომ ერთ ადამიანს ნაყოფები აქვს და მათ წვრილ მონეტაზე ჰყიდის, ხოლო მეორეს სხვადასხვა ნივთები აქვს და მათ იმავე მონეტაზე ჰყიდის. ხელოსნებშიც ...
link
632. როდესაც მსურს მიცემა, მაგრამ აზრი ეჭვს აღმიძრავს და მეუბნება, რომ არ მივცე, მაშინ როგორ მოვიქცე?
631. თუკი ორი უპოვარი მოწყალებას მთხოვს და არ შემიძლია ორივეს დაკმაყოფილება, მაშინ რომელ მათგანს მივანიჭო უპირატესობა?
630. თუკი ვინმე დაუფიქრებლად წარიტაცება და ქველმოქმედებაში იმასაც დახარჯავს, რაც თვითონ სჭირდება, ხოლო შემდეგ ინანებს, მაშინ რით უნდა ინუგეშოს მან საკუთარი თავი, რათა ეშმაკისეულმა მწუხარებამ არ შთანთქას ის?
იხილეთ სრულად
უპირველეს ყოვლისა, დაე, მან საკუთარი თავი დაუფიქრებლობაში დაადანაშაულოს, თავის აზრს მწუხარებიდან გამოუხმოს და უთხრას: „რადგანაც ეს კეთილი საქმისთვის დაიხარჯა, ამიტომ კაცთმოყვარე ღმერთს აქვს იმის ძალა, რომ შემიწყალოს და ყველაფერი თავის ნებისაებრ მოაგვაროს“.
link
629. ხოლო ვინც თავიდან გაცემაში გულმოდგინე არაა, რა უნდა იღონოს, რომ გაცემას მიეჩვიოს?
იხილეთ სრულად
მან საკუთარ თავს ის საზღაური უნდა შეახსენოს, რომელიც ამისთვის ღვთისგანაა აღთქმული და ყველაზე უკანასკნელი ნივთებიდან უნდა დაიწყოს. ყოველთვის შეაგონოს საკუთარ თავს, რომ მცირედის გამღები მცირედს იღებს, ხოლო ბევრის გამღები თავადაც ბევრს მიიღებს, ნათქვამის თანახმად: „რომელმან სთესოს რიდობით, რიდობითცა მოიმკოს, და რომელმან სთესოს კურთხევით, კურთხევითცა მოიმკოს“ (2 კორ. 9, 6). ამრიგად, მასში ნელ-ნელა გაძლიერდება სურვილი, რომ საზღაური ბევრისთვის მიიღოს დ...
link
627. ამიხსენი, ჩემო მამაო, რას ნიშნავს შენი ნათქვამი: „თუკი ვინმეს აუცილებლად სჭირდება ის, რაც აქვს, მაშინ ისე, შემთხვევით, მოწყალებაში არ უნდა გასცეს, რომ შემდეგ წუხილი არ დაიწყოს“. კი მაგრამ, რატომ უნდა წუხდეს ვინმე იმის გამო, რაც მან თავის კეთილი ნებით გააკეთა?
იხილეთ სრულად
შემდგომში შფოთი რომ არ დაგვეუფლოს, ამიტომ ყველაფერი განსჯით უნდა გავაკეთოთ. ზომიერების დაცვა განსჯას გულისხმობს და ის აზრებს ძალას ჰმატებს. საკუთარ ძალებზე გადაჭარბებით მოწყალების გაცემა ან სხვა რამის აღსრულება დაუფიქრებლობაა, იმიტომ რომ შემდგომში ადამიანი შფოთს, მოწყინებას და დრტვინვას ნებდება. კარგია, ძალიან კარგი, თუ მთხოვნელს სახარებისეული ქვრივის მსგავსად დავეხმარებით. ამაში ცუდი არაფერია; მაგრამ თუ ადამიანი სიკეთის ქმნაში თავის ძალებს აჭარბ...
link
626. ერთმა ქრისტემოსყვარე კაცმა იმავე ბერს ჰკითხა: როგორ უნდა მოიქცეს ის, ვისაც არაფერი აქვს და მოწყალებას სთხოვენ?
იხილეთ სრულად
თუკი ვინმეს არა აქვს, რასაც სთხოვენ, მაშინ ის არ განიკითხება თუ ვერ მისცემს, რამეთუ როდესაც პეტრე მოციქულს მოწყალებას ხეიბარი სთხოვდა, მან ასე უპასუხა მას: „ვეცხლი და ოქროი არა მაქუს ჩვენ“ (საქმე მოც. 3, 6) და სესხი არ აუღია, რომ მიეცა მისთვის. ასევე, თუკი ვინმეს რაიმე საგანი აუცილებლად სჭირდება, მაშინ მან იგი ისე, შემთხვევით, მოწყალებაში არ უნდა გასცეს, რათა შემდეგ, პირადი საჭიროების და უქონლობის გამო წუხილი არ დაიწყოს. ხოლო, თუ მთხოვნელს, რომელ...
link
624. ძმამ იმავე ბერს ჰკითხა: გლახაკთათვის დასარიგებლად, უნდა ავიღო თუ არა სხვებისგან რაიმე? რადგან ზოგიერთები მარწმუნებენ, ასე უნდა მოიქცეო
იხილეთ სრულად
რადგან აქ საქმე მოწყალებას ეხება, ამიტომ ყველა ვერ იტვირთავს ჩემს სიტყვებს, არამედ მან მოისმინოს, ვინც მდუმარებაში იმყოფება და საკუთარ ცოდვებზე ტირის. არიან ადამიანები, რომლებიც ასეთ მსახურებას უძღვნიან თავს და ღმერთმა იცის, რა უნდა მიაგოს მათ ამის სანაცვლოდ; მგლოვიარეებს კი საამისოდ თავისუფალი დრო არა აქვთ. ანდა, სხვისას როგორ განაგებს ის, ვინც საკუთარზე თქვა უარი? წმინდანთა შორის ღირსი ილარიონი მსგავსადვე მოიქცა: როდესაც ზოგიერთებმა მას მთხოვნე...
link
623. ერთმა ქრისტესმოყვარე კაცმა მეორე ბერს ჰკითხა და უთხრა: ჩემო მამაო, მსურს ჩემი საკუთრების ნაწილი ქველმოქმედებისთვის გავცე. ამიტომ გთხოვ, მითხარი როგორ მოვიქცე, რომ სიხარულით დავბრუნდე სახლში: მცირედ-მცირედ აღვასრულო ქველმოქმედება, თუ ერთ ჯერზე?
იხილეთ სრულად
ძმაო! მე არ შემიძლია სათანადო პასუხის გაცემა, თუმცა წერილი შეგაგონებს, როდესაც ამბობს: „ნუ ეტყვი შენს ახლობელს: წადი, ხვალ მოდი და მოგცემო, თუ მისაცემელი თანხა გაქვს“ (იგავ. 3, 28). მაგრამ სათნოებათა საზომები განსხვავებულია და თითოეული თავის ძალისაებრ მოქმედებს: ერთ ადამიანს თავისი შემოსავლიდან მცირედის გაცემა შეუძლია, მეორე საკუთრების მეათედს გასცემს, ზოგი მეოთხედს, ზოგი მესამედს, ხოლო ზოგი ნახევარს - თითოეული თავის საზომის მიხედვით. ხოლო ვისაც ...
link
