როცა იპარავენ, მოპარვის ცოდვაში ვარდებიან და თუ სიწმინდეს იპარავენ, უფრო დიდი ცოდვაა, მაგრამ მაინც მოპარვის ცოდვა ედება და არა მკვლელობის. შენ ამ შემთხვევაში ილოცე: თქვი "მამაო ჩვენო" თუ მათუ შეჩერება არ შეგიძლია, მოპარვის ცოდვას მკვლელობის ცოდვას ნუ დაამატებინებ, მოყვასზეც იფიქრე.

link

link

იქ დემონების ჯგუფი დამადგა თავზე. ათზე მეტი იქნებოდნენ, ამბობდნენ: ეს ჩვენი მტერიაო, ხელებით ცდილობდნენ ჩემთვის თვალები ამოეჩიჩქნათ, თან არც ხატი და არც ჯვარი არ მქონდა, ლოცვით ვიგერიებდი. წამოვდექი და ჩემს სენაკში წამოვედი. შემოვედი თუ არა, მაშინვე მომეშვნენ, აქ ღვთის მადლი მიცავს

link

link

link

გულით სინანულია, როდესაც ცოდვას აღსარებაში იტყვი და შენდობის შემდეგ აღარ გაიმეორებ. ე.ი. შეიზიზღე ცოდვა. გულით სინანულის დროს შეიძლება საერთოდ არ წამოგივიდეს ცრემლები. ეს უფრო მეტია, ვიდრე ცრემლად იღვრებოდე და შემდეგ ისევ გაიმეორო იგივე ცოდვა. თუ გულით სინანულს ცრემლებიც დაემატა, ეს ყველაზე კარგია. ცრემლი საერთოდ წმენდს ცოდვებს. ოღონდ ის ყველაფერი ეხება ნებსით ცოდვებს. უნებლიე ცოდვას ვერავინ გაექცევა. ყველაფერი უნდა ითქვას აღსარებაში

link

link

link

link

link