განკითხვა - ციტატები, გამონათქვამები
დიდი ჭეშმარიტება ერთია: რა გულითაც განვეწყობით ძმის მიმართ, ღვთის გულიც ასე განეწყობა ჩვენდამი. არ გინდა ღმერთმა შეცდომები გაპატიოს? არ გინდა მთელი გულით შეგიყვაროს? შენც მთელი გულით შეიყვარე და მიუტევე. არ გსურს ღმერთმა დაივიწ... იხილეთ სრულად
რა გულითაც განვეწყობით ძმის მიმართ, ღვთის გულიც ასე განეწყობა ჩვენდამი. არ გინდა ღმერთმა შეცდომები გაპატიოს? არ გინდა მთელი გულით შეგიყვაროს? შენც მთელი გულით შეიყვარე და მიუტევე.
როცა საკუთარ თავში ვხედავთ ღვარძლს, შურს, განკითხვას, დრტვინვას და ყველაფერ სხვას, რაც ეშმაკისაა, მაშინ უნდა გავაცნობიეროთ, რომ წმინდა გული არ გვაქვს. გულის სიწმინდე რომ გვქონოდა, ჩვენი ლანძღვისა და შეურაცხყოფის გამო არ აღვშფოთდებ... იხილეთ სრულად
თქვენი თანამოღვაწე ძმების სულიერ უძლურებებს ნუ გამოიძიებთ, რადგან ეს საკმაოდ დაგაზიანებთ. ღვთის გულისთვის თანაგრძნობით დახუჭეთ თვალი მათზე, რომ ღმერთმა თქვენს უძლურებას თანაგრძნობით მოხედოს.
როცა ვმრისხანებთ, ან გულისწყრომა დაგვეუფლება, როცა განვიკითხავთ ან ვურჩობთ, ცხადია, რომ შესაბამისი ამპარტავნება და ეგოიზმი გვაქვს. თუ სიმდაბლის გზაზე წარმატებით ვივლით, მაშინ ეგოიზმის ბოროტი ნაშიერები უკან დაიხევენ.
ხედავთ იმ ძმას, რომელიც უდები და მცონარე იყო, ეკლესიაში ღამისთევის ლოცვებზე არ დადიოდა და არც მონაზვნურ მოვალეობებს ასრულებდა? მას ძმები ზარმაცად თვლიდნენ. როცა ის დასნეულდა და სიკვდილი მოუახლოვდა, მომაკვდავთან ძმები შეიკრიბნენ, რ... იხილეთ სრულად
ბოროტება ძალიან გამრავლდა, განსაკუთრებით – განკითხვის ცოდვა, რომელიც ისეთი ჩვეულებრივი გახდა, როგორც პური და ყველი.
თუკი ხშირად შეხებითაც კი არასწორად აღვიქვამთ საგანს, მით უფრო შეიძლება მოვტყუვდეთ ადამიანების ნათქვამი სიტყვით. ამიტომ დიდი სიფრთხილეა საჭირო
თუ ყურადღებით არ ვიქნებით, განკითხვის ცოდვა დაგვიგროვდება და მაშინ სინანულია საჭირო. რამდენჯერ უნანია ადამიანს თავისი ნათქვამის გამო? გავიხსენოთ აბბა არსენის სიტყვები: „ლაპარაკის გამო ბევრჯერ მინანია, დუმილისთვის კი არასდროს“.
გამოცდილებამ აჩვენა, რომ სანამ ბრალდებული თავს არ იმართლებს, მისი დადანაშაულება უსამართლობაა. წმინდა სახარებაც ამას ამბობს: „ნუუკუე სჯული ჩუენი დასჯის კაცსა, უკუეთუ არა პირველად ისმინოს მისგან და ცნას, რასა იქმს?“ (იოან. 7, 51)