link

link

link

link

157. ფიქრისეული წადილი ძირია წყვდიადის მონათესავე ვნებებისა და სულიც, მოწადინების ფიქრში მყოფი, უმეცარია თავისი თავისა, _ რომ ღვთის შთაბერილობაა იგი, თუმცა კი აგრერიგად მიექანება ცოდვისაკენ, არ უფიქრდება რა, ეს უგუნური, სიკვდილის შემდგომ უბედურებებს.

link

უფრო ღრმად ჩაიხედე საკუთარ გულში: თვითონვე დაინახავ, რომ ყოველგვარ ბოროტ ფიქრს, სურვილსა და საქმეს შენთვის სირცხვილი და აუგი მოაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ არავინ იცის შენი აზრები, სურვილები და საქმეები. მაგრამ დადგება დრო, როდესაც ყველა ყველაფერს შეიტყობს.

link

ერთმა წმიდა მამამ თქვა: "იფიქრე კეთილზე, რათა ბოროტზე არ იფიქრო, რამეთუ ბოროტ სულს უმოქმედობა არ შეუძლია". ჩვენი გონება ღვთის სიტყვაზე, გულითად ლოცვაზე და მადლმოსილი ფიქრებისკენ უნდა მივმართოთ. ამაო ფიქრებისგან საამო შეგრძნებები წარმოიშობა, კეთილი აზრები კი კეთილ ნაყოფს იძლევა.

link

ცოდვილი ჩვეულება მიწაში ჩაგდებული მარცვალია, რომელიც ყოველდღიურად სულ უფრო იზრდება და იზრდება და ბოლოს დიდ ხედ გარდაიქცევა. ასევეა ცოდვილი სურვილიც; თავდაპირველად იგი ნელა იზრდება, შემდეგ უფრო მეტად და ბოლოს მთელს ჩვენს არსებას მოიცავს. ასეთი საზიანო და დამღუპველია ჩვენთვის ცუდი და ცოდვილი აზრები!

link

ხორციელი თავშეკავება ქრისტიანისთვის პირველდაწყებითი სწავლებაა. ამის შემდეგ მეტი მოგვეთხოვება, ვისწავლოთ გონების, გულისა და ნების მოთოკვა. გონებას თუ მოვთოკავთ, მასში უწმინდურ ფიქრებს ადგილი აღარ ექნება. გულს თუ მოვთოკავთ, ვნებიანი გულისთქმები განიდევნება, საკუთარ ნებას თუ შევზღუდავთ, მაცდური და დემონური აზრები განგვეშორებიან.

link

ადამიანის გულს უსაქმოდ ყოფნა არ ძალუძს; ჩვენს სულს უსაქმოდ ყოფნა არ შეუძლია. თუ გონება წმინდა აზრებით არ არის დაკავებული, მაშინ ის ფუჭი და მავნე აზრებითაა დაკავებული; თუ გულში წმიდა, ზეციური აზრები არ არის, მაშინ იგი არაწმიდა, მღვრიე, ხორციელი აზრებით სუნთქავს; თუ ადამიანის ნება ზეცისკენ, ღვთის წმიდა ნების აღსრულებისკენ არ მიიწსრაფის, მაშინ იგი ცოდვის გზით ჯოჯოხეთისკენ მიდის.

link