რადგანაც სული გარდაცვალების შემდგომ აგრძელებს სიცოცხლეს, სიკეთე რჩება, რომელიც სიკვდილთან ერთად კი არ იკარგება, არამედ იზრდება. სულს სიკვდილის მიერ წარმოქმნილი ვერანაირი წინააღმდეგობა ვერ აბრკოლებს, არამედ იგი უფრო ქმედითია, რადგა...
იხილეთ სრულად
რადგანაც სული გარდაცვალების შემდგომ აგრძელებს სიცოცხლეს, სიკეთე რჩება, რომელიც სიკვდილთან ერთად კი არ იკარგება, არამედ იზრდება. სულს სიკვდილის მიერ წარმოქმნილი ვერანაირი წინააღმდეგობა ვერ აბრკოლებს, არამედ იგი უფრო ქმედითია, რადგან თავის საკუთარ სფეროში მოქმედებს სხეულთან ყოველგვარი კონტაქტის გარეშე, რომელიც მისთვის უფრო დამაბრკოლებელია, ვიდრე სასარგებლო.
link
ქრისტიანებს ყოველდღიურად თვალწინ უნდა ედგათ სიკვდილი და იმაზე უნდა ზრუნავდნენ, თუ როგორ გავლენ სხეულიდან და როგორ გაივლიან წყვდიადის ძალთა შორის, რომელნიც ჰაერში დაგვხვდებიან (სიტყვა 5, 22); როცა სული სხეულიდან გავა, მას ანგელოზებ...
იხილეთ სრულად
ქრისტიანებს ყოველდღიურად თვალწინ უნდა ედგათ სიკვდილი და იმაზე უნდა ზრუნავდნენ, თუ როგორ გავლენ სხეულიდან და როგორ გაივლიან წყვდიადის ძალთა შორის, რომელნიც ჰაერში დაგვხვდებიან (სიტყვა 5, 22); როცა სული სხეულიდან გავა, მას ანგელოზები მიაცილებენ, ხოლო მის დასაბრკოლებლად ბნელი ძალები გამოდიან, რომლებსაც ამ სულის შეპყრობა და წამება სურთ, რათა სათავისო რამ ჰპოვონ მასში.
link
ზოგიერთი სული ორმოცი დღის შემდეგ მარადიული სიხარულისა და ნეტარების წინასწარ განცდის მდგომარეობაში იმყოფება, ხოლო სხვანი – მარადიული ტანჯვის შიშში. ეს ტანჯვაცა და ნეტარებაც სრულად საშინელი სამსჯავროს შემდგომ დაიწყება. მანამდე კიდევ...
იხილეთ სრულად
ზოგიერთი სული ორმოცი დღის შემდეგ მარადიული სიხარულისა და ნეტარების წინასწარ განცდის მდგომარეობაში იმყოფება, ხოლო სხვანი – მარადიული ტანჯვის შიშში. ეს ტანჯვაცა და ნეტარებაც სრულად საშინელი სამსჯავროს შემდგომ დაიწყება. მანამდე კიდევ არის შესაძლებელი სულის მდგომარეობის შეცვლა, განსაკუთრებით კი, მათთვის უსისხლო მსხვერპლშეწირვით (წირვაში მოხსენიებით) და სხვა ლოცვებით.
link
როცა ქრისტიანის სული თავის ქვეყნიურ ტაძარს (სხეულს) დატოვებს და საჰაერო სივრცეში თავის ზეციურ სამშობლოს მიელტვის, დემონები აჩერებენ და ცდილობენ მასში იპოვონ თავიანთი მსგავსება, თავიანთი ცოდვიანობა, თავიანთი დაცემა და ადამიანის სულ...
იხილეთ სრულად
როცა ქრისტიანის სული თავის ქვეყნიურ ტაძარს (სხეულს) დატოვებს და საჰაერო სივრცეში თავის ზეციურ სამშობლოს მიელტვის, დემონები აჩერებენ და ცდილობენ მასში იპოვონ თავიანთი მსგავსება, თავიანთი ცოდვიანობა, თავიანთი დაცემა და ადამიანის სული ჯოჯოხეთში ჩააგდონ, რომელიც „განმზადებულ არს ეშმაკისათვის და ანგელოზთა მისთათვის“ (მათ. 25, 41). ბოროტი სულები თავიანთი მოპოვებული უფლებით იქცევიან ამგვარად“.
link
სხეული სულის ფარდაა. სიკვდილი ერთბაშად ჩამოგლეჯს ამ ფარდას და სული თავის თავს ისეთს ხედავს, როგორიც ის სინამდვილეშია. ამიტომ სიკვდილი არის მომენტი, როცა სული საბოლოოდ ხვდება საკუთარ თავს. ადამიანი გაოგნებულია იმით, რომ თავის თავს ...
იხილეთ სრულად
სხეული სულის ფარდაა. სიკვდილი ერთბაშად ჩამოგლეჯს ამ ფარდას და სული თავის თავს ისეთს ხედავს, როგორიც ის სინამდვილეშია. ამიტომ სიკვდილი არის მომენტი, როცა სული საბოლოოდ ხვდება საკუთარ თავს. ადამიანი გაოგნებულია იმით, რომ თავის თავს არასოდეს იცნობდა, მთელი ცხოვრების მანძილზე ნიღაბს ატარებდა, რომელიც შეეზარდა მის სახეს და ახლა ის პირველად იხილა, რადგან სიკვდილმა ახალი, სულიერი მხედველობა მიანიჭა.
link
გარდაცვლილის სულს, პირველ ყოვლისა, ის ემართება, რომ სხეულიდან გადის და მისგან სრულიად ცალკე იმყოფება. ხშირად იგი მთელ გარემოს ხედავს, მათ შორის, საკუთარ სხეულს და მისი გაცოცხლების მცდელობასაც. გარდაცვლილი განიცდის უმტკივნეულო სითბ...
იხილეთ სრულად
გარდაცვლილის სულს, პირველ ყოვლისა, ის ემართება, რომ სხეულიდან გადის და მისგან სრულიად ცალკე იმყოფება. ხშირად იგი მთელ გარემოს ხედავს, მათ შორის, საკუთარ სხეულს და მისი გაცოცხლების მცდელობასაც. გარდაცვლილი განიცდის უმტკივნეულო სითბოსა და სიმსუბუქეს, თითქოს ცურავსო; მას სრულიად არ შესწევს თავის გარემოცვაზე სიტყვით ან შეხებით ზემოქმედების უნარი. სხეულგარეშე დარჩენილი გარდაცვლილის აზრობრივი პროცესები გაცილებით უფრო სწრაფი ხდება, ვიდრე სხეულში მისი ყო...
link
როდესაც სულიერად გაწონასწორებული ადამიანი გარდაიცვლება, მისი სულის ცად აღსვლა ჩქარ მატარებელს მიაგავს. მყეფარე ქოფაკები მისდევენ ვაგონს, ყეფით იღრჩობიან, ცდილობენ წინ გადაუსწრონ, მატარებელი კი მიჰქრის და მყეფარებს არაფრად აგდებს. ...
იხილეთ სრულად
როდესაც სულიერად გაწონასწორებული ადამიანი გარდაიცვლება, მისი სულის ცად აღსვლა ჩქარ მატარებელს მიაგავს. მყეფარე ქოფაკები მისდევენ ვაგონს, ყეფით იღრჩობიან, ცდილობენ წინ გადაუსწრონ, მატარებელი კი მიჰქრის და მყეფარებს არაფრად აგდებს. თუ ისეთი ვინმე კვდება, ვისი სულიერი მდგომარეობაც სასურველია, უკეთესი ყოფილიყო, მისი სული თითქოს ჯახირით მიმავალ მატარებელში იმყოფება, მას სწრაფი სვლა არ შეუძლია, რადგან გაუმართავი ბორბლები აქვს, ძაღლები ღია კარში ხტებიან...
link
როგორი შიში და ძრწოლა მოგელის სიკვდილის დღეს, სულო ჩემო, ოდეს იხილავ საზარელთა და საკვირველთა, სასტიკთა და უწყალოთა, ურიცხვთა მათ დემონთა, რომელნიც წარმოდგებიან, ვითარცა ბნელი ეთიოპელნი. და რამეთუ ხილვაცა ოდენ მათი ყოველ სატანჯველ...
იხილეთ სრულად
როგორი შიში და ძრწოლა მოგელის სიკვდილის დღეს, სულო ჩემო, ოდეს იხილავ საზარელთა და საკვირველთა, სასტიკთა და უწყალოთა, ურიცხვთა მათ დემონთა, რომელნიც წარმოდგებიან, ვითარცა ბნელი ეთიოპელნი. და რამეთუ ხილვაცა ოდენ მათი ყოველ სატანჯველზე უფრო საშინელია. შფოთავს და ძრწის სული და მწუხარებით მილტოვლვილი ღვთის ანგელოზებთან ცდილობს დამალვას, ხოლო ანგელოზთა მიერ პყრობილი განვალს შორის საჰაერო საზვერეთა, რომელნიც აბრკოლებენ მას, რადგან ყოველი საზვერე მის ცოდ...
link
სულებს ყოველივე ახსოვთ, რაც აქ იყო, როგორც მამები ამბობენ, სიტყვებიც, საქმეებიც, ფიქრებიც და ამათგან არაფრის დავიწყება მაშინ არ შეეძლებათ. ხოლო ფსალმუნში რომ არის ნათქვვამი: „მას დღესა შინა წარწყმდიან ყოველნი ზრახვანი მისნი“ (ფს. ...
იხილეთ სრულად
სულებს ყოველივე ახსოვთ, რაც აქ იყო, როგორც მამები ამბობენ, სიტყვებიც, საქმეებიც, ფიქრებიც და ამათგან არაფრის დავიწყება მაშინ არ შეეძლებათ. ხოლო ფსალმუნში რომ არის ნათქვვამი: „მას დღესა შინა წარწყმდიან ყოველნი ზრახვანი მისნი“ (ფს. 145.4) – აქ იგულისხმება ის, რომ წარწმდიან ამქვეყნიური ზრახვები (ფიქრები) – შენებაზე, ქონებაზე, მშობლებზე, შვილებზე, ყოველგვარ საქმიანობასა და სწავლაზე. ეს ყველაფერი ქრება, როგორც კი სული სხეულიდან გადის, ხოლო რაც სულმა ს...
link
როდესაც საზარელი მხედრობა მოდის, როცა ღვთაებრივი სულისამომხდელები უბრძანებენ სულს სხეულიდან გასვლას და როცა ძალით მიგვიტაცებენ და მიგვიყვანენ გარდუვალ სამსჯავროდ, მაშინ მათი მხილველი საბრალო ადამიანი ერთიანად ძრწის, თითქოს მიწა იძ...
იხილეთ სრულად
როდესაც საზარელი მხედრობა მოდის, როცა ღვთაებრივი სულისამომხდელები უბრძანებენ სულს სხეულიდან გასვლას და როცა ძალით მიგვიტაცებენ და მიგვიყვანენ გარდუვალ სამსჯავროდ, მაშინ მათი მხილველი საბრალო ადამიანი ერთიანად ძრწის, თითქოს მიწა იძრაო და ღვთაებრივ სულისაღმწოდებლებს აჰყავთ სული ჰაერში, სადაც საძაგელ ძალთა ქვეყნისმპყრობელი მთავრობა და ხელისუფლება დგას. ისინი არიან ჩვენი ბოროტი შემასმენლები, საზარელი მსჯავრმდებელნი, მეზვერეები, ცოდვების აღმრიცხველნი;...
link
