დიდების უფალმა შეიმოსა სიმდაბლე. იგი ღვთის-შემამკობელი სათნოებაა, მაგრამ, ჩემო კარგო შვილო, ის რომ მოიპოვო, გულიდან სისხლი უნდა დაღვარო. „როგორც მაკურთხებთ“, „შემინდეთ“, „არ ვიცი“, „როგორც ინებებთ" თავმდაბალი მონაზვნის სიტყვებია –... იხილეთ სრულად
განსაცდელები წლების მანძილზე გაგრძელდება, სანამ სიმდაბლეს საქმით არ ვისწავლით.
ქედმაღლობით ვართ სავსე, ჩემო კარგო შვილო და რადგან ამ უგუნური ეგოიზმის მძიმე სნეულებით ვართ ავად, ბუნებრივია და მოსალოდნელი, რომ ჩვენი ტკივილიანი მკურნალობა, ანუ განსაცდელები წლების მანძილზე გაგრძელდება, სანამ სიმდაბლეს საქმით არ ... იხილეთ სრულად
ვინც უმანკოების, ღვთიური განწმენდისა და უვნებობის გზაზე სიარულს ისურვებს, ჯერ უნდა გაიაზროს ის გარდაუვალი მოვალეობა, რასაც ტვირთულობს: მზად უნდა იყოს ნებისმიერი წარმომავლობის განსაცდელებთან შესახვედრად და იმისთვის, რომ სიმდაბლის ს... იხილეთ სრულად
გამხნევდით, შვილებო, აღმართზე ნუ ჩაიმუხლავთ. მას ნელ-ნელა ავივლით, რადგან უძლურები ვართ. ყველაფერი ჩაივლის და საყოველთაო დიდებული აღდგომის დაუღამებელი დღის წინაშე დავიწყებას მიეცემა.
ათასი მადლობა შევწიროთ ტკბილ ზეციერ მამას, რომელიც მწუხარებას მოგვივლენს და ამ გზით ზრუნავს ჩვენზე, რათა არ აღმოჩნდეს, რომ იმქვეყნად მისულებს არაფერი გვქონდეს საჩვენებელი, რასაც მისი სიყვარულისთვის ვითმენდით.
გისურვებთ მონაზვნური თავის იძულება გახასიათებდეთ. ყველა ადამიანი იტანჯება. ჩვენ ნეტარნი ვართ, რადგან ქრისტესთვის ვითმენთ განსაცდელებს. როცა მონაზონი განსაცდელებს მოთმინებით იტანს, ეს მას საუკუნო დიდებად ექცევა.
განსაცდელი და მწუხარება გადაგვარჩენს. ვინც მწუხარებას გაურბის, სიხარულს ნუ მოელის.
რაც უფრო ღრმად და ხშირად მოხნავს ქრისტიანის გულს მწუხარება და განსაცდელი, მით უფრო სუფთა და ნაყოფიერი გახდება ის. ამიტომ სიმხნევე, იმედი და მოთმინება ვიქონიოთ, რომ დიდების გვირგვინი მივიღოთ! განსაცდელი და მწუხარება გადაგვარჩენს. ვ... იხილეთ სრულად
რაც უფრო მეტად გამოიწრთობა ოქრო ცეცხლში, მით უფრო სუფთავდება. ასეა ქრისტიანიც, რაც მეტად გამოიცდება, მით უფრო განიწმინდება მისი სული. რაც უფრო ღრმად მოხნავს გუთანი მიწას, რაც უფრო ხშირად გავსხლავთ და მივხედავთ ვენახს, მით უფრო უხვ... იხილეთ სრულად
