57. როგორც ხორციელ მშობლებს უყვართ თავიანთი შობილი, ასევე გონებაც, ბუნებრივია, თავის აზრებს ეჯაჭვება და, როგორც მიკერძოებულ მშობელს თავისი შვილი ყველაზე ზრდილი და განვითარებული ჰგონია, სინამდვილეში კი ის, შეიძლება, სხვებზე უარესიც...
იხილეთ სრულად
57. როგორც ხორციელ მშობლებს უყვართ თავიანთი შობილი, ასევე გონებაც, ბუნებრივია, თავის აზრებს ეჯაჭვება და, როგორც მიკერძოებულ მშობელს თავისი შვილი ყველაზე ზრდილი და განვითარებული ჰგონია, სინამდვილეში კი ის, შეიძლება, სხვებზე უარესიც იყოს, ასევე უგუნურ გონებასაც თავისი აზრები ყველაზე ბრძნულად ეჩვენება, თუმცა კი, შეიძლება, ისინი ყველაზე სულელური იყოს. ბრძენს კი ასეთად არ მიაჩნია თავისი აზრები, მაგრამ მაშინაც კი, როცა მათი ჭეშმარიტება და სიკეთე უდასტუ...
27. ღმერთს, როგორც თავისთავად არსებულს, თავისთავად კეთილსა და ბრძენს, ანდა უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ, როგორც ყველაზე უზენაეს არსებას, არაფერი გააჩნია საპირისპირო. მაგრამ ქმნილებებს, როგორც მხოლოდ თანაზიარობითა და მადლის წყალობით არსე...
იხილეთ სრულად
27. ღმერთს, როგორც თავისთავად არსებულს, თავისთავად კეთილსა და ბრძენს, ანდა უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ, როგორც ყველაზე უზენაეს არსებას, არაფერი გააჩნია საპირისპირო. მაგრამ ქმნილებებს, როგორც მხოლოდ თანაზიარობითა და მადლის წყალობით არსებულთ, თვით ყველაზე გონიერთ და სიკეთისა და სიბრძნის მადლის მქონეთაც კი, გააჩნია საპირისპირო, კერძოდ, ყოფნა და არყოფნა, სიკეთისა და სიბრძნის ნიჭი და ბოროტება და უმეცრება. მათი მარადიულობა და არყოფნა შემოქმედს ხელეწიფება, ხ...
25. როცა ღმერთმა გონიერი და ჭკვიანი არსებანი თავისი უდიდესი სიკეთით არსად მოიყვანა, ამ ქმნილებებს დასაფარავად, დასაცავად და სახსნელად შემდეგი ოთხი ღვთიური თვისება მიანიჭა: არსებობა, მარადიულობა, სიკეთე და სიბრძნე. ამათგან პირველი ...
იხილეთ სრულად
25. როცა ღმერთმა გონიერი და ჭკვიანი არსებანი თავისი უდიდესი სიკეთით არსად მოიყვანა, ამ ქმნილებებს დასაფარავად, დასაცავად და სახსნელად შემდეგი ოთხი ღვთიური თვისება მიანიჭა: არსებობა, მარადიულობა, სიკეთე და სიბრძნე. ამათგან პირველი ორი არსებობისათვის მიანიჭა, ხოლო ბოლო ორი ზნეობრივი ნიჭის სახით, არსებობისათვის - არსებობა და მარადიულობა, ხოლო ზნეობრივი ნიჭის სახით - სიკეთე და სიბრძნე, რათა ქმნილება ამით იმის თანაზიარი გამხდარიყო, რაც თავად ღმერთია. ...
24. წმიდა ღმერთს, მის სიკეთესა და სიბრძნეს გონიერი და მოაზროვნე არსება თავისი არსებობით, სიკეთის უნარითა და მარადიულობის მადლით ეზიარება. ამ მადლით იგი ღმერთს შეიმეცნებს, ღმრთის ქმნილებებს კი - როგორც ზემოთ ითქვა, ქმნილებებში არსე...
იხილეთ სრულად
24. წმიდა ღმერთს, მის სიკეთესა და სიბრძნეს გონიერი და მოაზროვნე არსება თავისი არსებობით, სიკეთის უნარითა და მარადიულობის მადლით ეზიარება. ამ მადლით იგი ღმერთს შეიმეცნებს, ღმრთის ქმნილებებს კი - როგორც ზემოთ ითქვა, ქმნილებებში არსებული ყოვლისმომცველი სიბრძნით, რომელიც აზრების მეშვეობით დახვეწილად აისახება გონებაში.
96. ღმერთს ჩვენ ვიცნობთ არა მისი არსებით, არამედ მისი დიადი ქმნილებებითა და მათდამი მისი მზრუნველობით. მათში, როგორც სარკეში, ჩვენ ღვთის უსასრულო სიკეთეს, სიბრძნესა და ძალას ვხედავთ.
როგორი დამოკიდებულება უნდა გვქონდეს ხალხურ ბრძნულ ანდაზებთან?
იხილეთ სრულად
არსებობს ერთი ბრძნული ნათქვამი: არ უნდა უგულებელვყოთ ხალხური ანდაზები, როდესაც ისინი რაიმე ჯანსაღ აზრს შეიცავენ (წმ. იოანე ოქროპირი).ფუტკრებთან სიახლოვე -თაფლია, ხოჭოსთან - ნაკელი.ნუ გრცხვენია შეკითხვის, გრცხვენოდეს უცოდინრობის.ვინც სულიერს კითხულობს, ის შეიძენს.სულელებს და ლოთებს გზა დაუთმე.ნუ გადადებ ხვალისთვის იმას, რისი გაკეთებაც დღეს შეგიძლია.გაყიდე თუნდაც ჭვავი, ვალი კი მოიშორე.აჰა, შენ, ღმეთო, რაც ჩვენ არ გვინდა (ეს იმათზეა ნათქვამი, ვინ...