ავტორი:
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე
თემა: მოთმინება, სულგრძელება
569. ერთხელ ისე მოხდა, რომ იმავე ბერმა აბბას რაღაც საქმე დაუდგინა. აბბას კი, მცირედი მანძილის გავლის შემდეგ, ნათქვამი დაავიწყდა; როდესაც კვლავ მივიდა მასთან, ბერმა, სანამ გაისტუმრებდა, უთხრა: „თუ გაიხსენებ, გააკეთე ის, რაც გითხარი“. დავიწყების გამო შეწუხებულმა აბბამ შენდობა ითხოვა ბერისაგან; მაგრამ როცა წავიდა, ისევ დაავიწყდა. რამდენიმე დღის შემდეგ, კვლავ მივიდა ბერთან, და ისევე, როგორც ადრე, წასვლისას, ბერმა მშვიდად შეახსენა საქმის შესახებ. როდესაც აბბა საკუთარ თავზე ძლიერ განაწყენდა, ბერმა უთხრა: „ნუ წუხხარ, მაგრამ როცა გაგახსენდება, მაშინ გააკეთე“. რადგანაც ეს მრავალჯერ მეორდებოდა, აბბამ ამის თაობაზე დიდ ბერს სთხოვა, აეხსნა მისთვის, თუ რას ნიშნავდა ეს. ბერმა უთხრა: „ეს ღვთის დაშვებით შეგემთხვა, რომ შენ ბერის მოთმინება და სულგრძელება დაინახო და მას მიბაძო“.
|
|
|
