მომთმენი სიხარულით ხვდება ჭირსა და განსაცდელთ. იგი მზადაა ყველას დაემორჩილოს. სავსეა სიყვარულითა და სულგრძელებით, ლოცულობს მაჭირვებელთა და მოძულეთათვის. იმარხავს დუმილს და სწყურია წიგნების კითხვა, მარხვის მოსწრაფეა და სწადია ლოცვა, ხელსაქმეში დაუზარელია და გაცემა–ბოძებაში ხალისიანი. ყველა საქმეში სანდოა. მსახურება ახარებს და ძმებს ტკბილი სიტყვით ამშვიდებს. საუბარში ბრძენია, ღამისთევის მოხარულია და უცხოთა შეწყნარებისათვის მუდამ მზადმყოფი. სნეულთა მეურვეა და მწუხარეთა ნუგეშინისმცემელი.