
ღმერთი ხომ სიყვარულია, სიყვარულის მქონე კი ღმერთში მკვიდრობს, ხოლო ღმერთი – მასში.
ღმერთი ხომ სიყვარულია, სიყვარულის მქონე კი ღმერთში მკვიდრობს, ხოლო ღმერთი – მასში.
ვთქვათ, რაიმე სულიერი მოვიმოქმედე, იმის მიუხედავად, გულმა მოიმოქმედა თუ სხეულმა, ორივე ღვთისაა. ჩემი მხოლოდ ნებაა და ამ ნებასაც ღმერთი შეეწევა. ამრიგად, ყველაფერი უკავშირდება ჭეშმარიტ მიზეზს – ღმერთს.
თუ რაიმე კეთილს გავიფიქრებ, სიკეთის წყარო ღმერთია და გონებაც, რომელმაც ეს გაიფიქრა, ღვთისაა.
იფიქრე, რომ ღმერთმა ყველაფერი მოგვცა: სხეული, სული, გონება, გული, მიწა, ჰაერი, საკვები, სუნთქვა, ქრისტესმიერი თავისუფლება, რწმენა, ცათა სასუფეველი, ჯოჯოხეთისგან ხსნა, წმინდა საიდუმლოებები, სულის მფარველი ანგელოზი და უფრო მეტიც, თა... იხილეთ სრულად
ღმერთი, ბრძოლა რომ ასწავლოს, განსაცდელებს უშვებს მათზე, ვისაც ის უყვარს. როცა ღვთის მადლი განგვეშორება, მაშინ განსაცდელთა ღრუბელი წამოიშლება და ადამიანი იქამდე მიდის, რომ ამბობს: „ღმერთმა მიმატოვა!“ ათასობით გულისსიტყვა, სულის ხუთ... იხილეთ სრულად
ეს არის პირველი, დამწყებთა მადლი. ხოლო მადლი, როგორც უკვე გასაგებად ვთქვით, არის დიდი თუ მცირე ნიჭი, ძღვენი მისი უსასრულო სიმდიდრეთმოცემობისა, რომელსაც იგი, როგორც კეთილი, არიგებს თავისი უზომო სიკეთის გამო. და კვლავ, სანაცვლოდ იღე... იხილეთ სრულად
უფალი ისე ზრუნავს ჩვენი სულების ცხონებისთვის, როგორც მოამაგე მამა, თუნდაც თავისი სიბრძნით დაგვსაჯოს კიდეც.
როდესაც ადამიანი რაიმეს კეთილი განზრახვით აკეთებს და შემდეგ აღმოჩნდება, რომ ეს არასწორი იყო, ღმერთი, რომელიც გულს ხედავს და თითოეული საქციელის მიზანს აკვირდება, საქმეს გამოასწორებს და ადამიანს გაანათლებს, რომ მიხვდეს, რაში შეცდა.
ღმერთი სამართლიანია და ადამიანს თავისუფალ ნებას არ ართმევს. ჩვენ ნებაყოფლობით ვემორჩილებით ეშმაკის ბოროტ შთაგონებებს და ვცოდავთ, უპირველესად – მე.
წესრიგი ყველაფერში დავიცვათ, რადგან სადაც წესია, იქ მშვიდობაა, ხოლო სადაც მშვიდობაა, იქ ღმერთია. წესის გარეშე კი შფოთია და სადაც შფოთია, იქ არის ეშმაკი. „ყოველივე შუენიერად და წესიერად იქმნებოდენ“ (1 კორ. 14, 40), – ამბობს წმინდა ... იხილეთ სრულად