ავტორი:
წმ. თეოფანე დაყუდებული
თემა: ხიბლი
იესოს ლოცვის მხატრვრული აღსრულების შესახებ საუბარი დაიწყო გრიგოლ სინელის დროიდან, XIII საუკუნეში. იქამდე დიდი დროა. ვიმსჯელოთ თუ არა მის შესახებ? წინასწარ, მოკლედ ვამბობ, მეც მქონდა აზრად, გამომეტოვებინა ის სტატიები, რომლებშიც ამაზეა საუბარი... და კრებული სვიმეონ ღვთისმეტყველით დამემთავრებინა...
იესოს ლოცვის აღსრულება, როგორც ჩანს, მას ყველა ვჩვევით, სასიკეთო საქმეა და მონასტერში ის დადგენილია როგორც სავალდებულო წესი. მიიღებდნენ კი მას, სახიფათო რომ ყოფილიყო?! ხიფათი ხომ მხატვრულობაშია, რომელიც მოიგონეს და მიუსადაგეს ამ ლოცვას. ზოგიერთებს ის მეოცნებე ხიბლში აგდებს, ხოლო სხვებს, სათქმელადაც საკვირველია, მუდმივ ავხორცულ ლტოლვებში. ამიტომ, ჩემი აზრით, უკუსაგდები და ასაკრძალია. ხოლო უფლის უტკბილესი სახელის უბრალო გულით მოხმობა, ყველას უნდა შევაგონოთ და მისდამი ყველა უნდა განვაწყოთ.
იესოს ლოცვის აღსრულება, როგორც ჩანს, მას ყველა ვჩვევით, სასიკეთო საქმეა და მონასტერში ის დადგენილია როგორც სავალდებულო წესი. მიიღებდნენ კი მას, სახიფათო რომ ყოფილიყო?! ხიფათი ხომ მხატვრულობაშია, რომელიც მოიგონეს და მიუსადაგეს ამ ლოცვას. ზოგიერთებს ის მეოცნებე ხიბლში აგდებს, ხოლო სხვებს, სათქმელადაც საკვირველია, მუდმივ ავხორცულ ლტოლვებში. ამიტომ, ჩემი აზრით, უკუსაგდები და ასაკრძალია. ხოლო უფლის უტკბილესი სახელის უბრალო გულით მოხმობა, ყველას უნდა შევაგონოთ და მისდამი ყველა უნდა განვაწყოთ.
|
|
|
