წყარო:
კიბე ანუ კლემაქსი (ნაწილი 1) [გვ. 125]
თუ ჩვენ ვხედავთ, რომ ისინი, ვინც თავს ღვთისათვის მგლოვიარედ მიიჩნევენ, მრისხანებასა და
თუ ჩვენ ვხედავთ, რომ ისინი, ვინც თავს ღვთისათვის მგლოვიარედ მიიჩნევენ, მრისხანებასა და ამპარტავნებაში არიან, მათი ცრემლი ცდომილებად უნდა ჩავთვალოთ: რამეთუ რაი ზიარება არს ნათლისა ბნელისა მიმართ? (კორ.6,14) ცრუ გლოვა ამპარტავნებას ბადებს, ჭეშმარიტი კი - ნუგეშს. როგორც ცეცხლი სწვავს ლერწამს, ასევე წმიდა ცრემლები ყოველგვარ შინაგან და გარეგან უწმინდურებას დასწვავს.
|
|
